Wolframaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Wolframaat  
 
Termochemiese radius 2,37  Å [1] 
St. reduksiepotensiaal -1,060 [V][2][3] 
-1,36 [mV/K]
Lys van anione

'n Wolframaat of eintlik 'n ortowolframaat is 'n anorganiese verbinding wat die komplekse ioon WO2−4 bevat. Wolfram het hier sy hoogste oksidasietoestand W(VI). Die ioon het 'n tetraëdriese struktuur.

Wolframate is algemeen taamlik onoplosbaar. Oplossings wat die tetraëdriese WO2−4-ioon bevat kan nogtans vervaardig word deur die suiwer wolfram(VI)oksied WO3 in oplossings van 2 M natriumhidroksied op te los. Barré et al.[4] het die spesies in oplossings met 0,2 - 1,0 M sulfaat met 4M swawelsuur getitreer en gevind dat die ortowolframaatioon stabiel is in basiese oplossings. By pH<7 word daar 'n neerslag van WO3 gevorm volgens:

Hierdie reaksie is nogtans erg traag. Die produk bly aanvanklik as WO3.nH2O in suspensie.

Ortowolframaat is in die Raman-spektrum herkenbaar aan sy absorpsie by 930 cm-1. Swakker bande verskyn by 830 en 320 cm-1. In die vastestof K2WO4 is bande by 925, 823, en 350 cm-1 gevind. Die verskille kan deur die verskille in koördinasie verklaar word.

Daar bestaan ook oligomere en polimere para-, iso-, meta- en poliwolframate, soos die natriumparawolframaat Na10W12O41.28H2O. Die ortowolframaatioon is nogtans waarskynlik die belangrikste oplosbare spesies vir die geologiese vorming van wolframminerale[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Thermochemical Radii of Complex Ions Helen K. Roobottom, H. Donald B. Jenkins, Jack Passmore, Leslie Glasser Journal of Chemical Education 76(11) 1999, bls. 1570
  2. CSUN.edu.
  3. Chemical behavior of tungstate solutions. Deel 1. A spectroscopic survey of the species involved Thierry Barré, Laurent Arurault and François X. Sauvage U. Toulouse (2005) Spectrochimica Acta Part A: Molecular and Biomolecular Spectroscopy, vol. 6 (n° 4). pp. 551-557.
  4. Geological Survey Professional Paper, Issue 820 Geological Survey Professional Paper, Geological Survey (U.S.) U.S. Government Printing Office, 1949, bls. 670

Sien ook[wysig | wysig bron]