Wonderfontein

Wonderfontein was ‘n nedersetting van Nederlandse emigrante wat na die Eerste Wêreldoorlog na Suid-Afrika gekom het.

Die meeste Nederlandse setlaars wat hulle in daardie tyd in Suid-Afrika gevestig het, het ‘n heenkome gevind in die snelontwikkelende nywerheidswese van die land. ‘n Uitsondering was die vestiging op die plaas Wonderfontein (tans genaamd Oberholzer) in 1928 en kort daarna.

Die gebied is geleë aan die Mooirivier en in die dolomietgrond is daar volop grotte wat besproeiingswater kon lewer.

Die meeste lede van hierdie groep emigrante was boere afkomstig uit die provinsie Groningen. Leiersfigure was Freerk Veldman, Engel Engels, Jan Hommes, Derk de Lange en Jan Aukema.

Na ‘n periode van allerlei proefnemings op die gebied van die landbou en veeteelt, onder meer met die koöperatiewe kaasfabriek Adorp, het die Groot Depressie van die vroeë 1930s die boere swaar getref. Boonop het die beskikbare ondergrondse water baie verminder na die opening van die nuwe goudmyne Blyvooruitzicht en Wes-Driefontein. Daarna het die boere die een na die ander hul grond verkoop en het Wonderfontein as immigrantestreek omstreeks 1965 tot niet gegaan.

Soortgelyke vestigings

Ooreenkomstige immigrasieskemas van Nederlanders in Suid-Afrika was:

• Dullstroom
• Nieuw-Gelderland (New Guelderland)

Bibliografie

• Ploeger, Jan: Nederlanders in Transvaal 1850-1950. Pretoria: J.L. van Schaik, 1994. ISBN 0-627-02446-7