Zindziswa Mandela

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Zindziswa Mandela
Gebore
Zindziswa Mandela

(1960-12-23)23 Desember 1960
Sterf13 Julie 2020 (op 59)
Johannesburg, Suid-Afrika
NasionaliteitVlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
BeroepSA ambassadeur in Denemarke
Bekend virAnti-apartheidsaktivis, Eerste Dame van Suid-Afrika van 1996 tot 1998
EggenootZwelibanzi Hlongwane (geskei)
Molapo Motlhajwa
Kinders4, insluitende Zoleka Mandela
Ouer(s)Nelson Mandela
Winnie Madikizela-Mandela

Zindziswa Mandela (23 Desember 1960 - 13 Julie 2020),[1] ook bekend as Zindzi Mandela-Hlongwane, was 'n Suid-Afrikaanse politikus wat ten tyde van haar dood as Suid-Afrika se ambassadeur in Denemarke gedien het. As die dogter van die anti-apartheidsaktiviste Nelson Mandela en Winnie Madikizela-Mandela, was Zindzi die jonger suster van Zenani Mandela en die derde van Nelson Mandela se drie dogters.

Biografie[wysig | wysig bron]

Zindzi Mandela is op 23 Desember 1960 in Soweto gebore in die destydse Unie van Suid-Afrika met Nelson Mandela en Winnie Mandela as haar ouers. Haar vader was beide 'n direkte afstammeling van die koningskap van die Thembu-volk en 'n erfgenaam van die kapteinskap van Mvezo. Zindzi se bloedverwant, Mandla Mandela, stam van Nelson Mandela af via sy eerste vrou Evelyn Mase, en hou tans hierdie titel.

Die jaar van haar geboorte was ook die jaar toe die African National Congress (ANC) 'n gewapende vleuel van stapel gestuur het. Haar ouers is beide deur die regering vervolg.[2] Toe haar pa tronk toe gestuur is, was Zindzi 18 maande oud. Gedurende haar jeug is Zindzi dikwels in die sorg van haar ouer suster Zenani Mandela gelaat toe haar ma maande op 'n slag tronk toe gestuur is.[3]

In 1977 is haar ma na Brandfort in die Oranje-Vrystaat verban en Zindzi het by haar gewoon. Zindzi kon eers haar opleiding voltooi nadat sy na Swaziland gestuur is. Uiteindelik is haar ma weer toegelaat om na Soweto te verhuis.[3]

In 1985 word haar vader voorwaardelike vrylating aangebied deur die destydse Staatspresident van Suid-Afrika, P. W. Botha. Haar ouers se antwoord kon nie persoonlik gelewer word nie, en Zindzi is gekies om sy weiering tydens 'n openbare vergadering op 10 Februarie 1985 voor te lees.[4]

Sy het regte studeer aan die Universiteit van Kaapstad[2][5], waar sy in 1985 'n BA verwerf het.[6]

Haar poësie is in 1978 gepubliseer in die boek Black as I Am, met foto's van Peter Magubane,[7] en het ook verskyn in publikasies, waaronder Somehow We Survive: An Anthology of South African Writing, onder redaksie van Sterling Plumpp[8] en Daughters of Africa, onder redaksie van Margaret Busby.[9]

Vrylating van vader en eerste dame[wysig | wysig bron]

Toe Nelson Mandela in 1990 uit die tronk vrygelaat is, het samesprekings onmiddellik begin tussen die ontbande politieke party, die ANC, en die regerende Nasionale Party om die apartheidstelsel te ontbind. Met die agteruitgang van die destydse ANC-president Oliver Tambo, is Mandela verkies as die nuwe ANC-president en 'n kandidaat vir president van Suid-Afrika in die komende algemene verkiesing in 1994.

Nadat Mandela in 1994 tot die land se president verkies is en sy egskeiding van Winnie in 1996, is Zindziswa gekies om haar vader na sy inhuldiging te vergesel en neem sy die posisie as eerste dame van Suid-Afrika in totdat haar pa in 1998 op sy 80ste verjaardag weer trou met die voormalige Mosambiekse eerste dame Graça Machel.[10]

Ambassadeurskap[wysig | wysig bron]

In 2014 word bekendgemaak dat sy as Suid-Afrika se ambassadeur in Denemarke aangestel is, en sy arriveer in Junie 2015 in Denemarke.[11]

Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]

Zindzi was twee keer getroud en het vier kinders: Zoleka Mandela (1980), Zondwa Mandela (1985), Bambatha Mandela (1989) en Zwelabo Mandela (1992).[12] Haar eerste man was Zwelibanzi Hlongwane.[13] Sy trou in Maart 2013 met haar tweede man, Molapo Motlhajwa, wat 'n lid van die Suid-Afrikaanse Nasionale Weermag was.[14] Zindzi sterf op 13 Julie 2020 in Johannesburg, op 59-jarige ouderdom.[15] Sy het ten tyde van haar dood positief getoets vir Covid-19, het haar seun, Zondwa, bevestig op 15 Julie 2020. Dit was egter nog nie duidelik wat die oorsaak van haar dood was nie, aangesien familie nog op die uitslag van 'n nadoodse ondersoek gewag het.[16]

Kontroversies[wysig | wysig bron]

Beplande Mayweather-Pacquiao boksgeveg[wysig | wysig bron]

Daar word beweer dat Mandela-Hlongwane ingestem het om 'n boksgeveg tussen Floyd Mayweather en Manny Pacquiao te reël om saam te val met haar vader se verjaardag in 2011. Die boksgeveg het uiteindelik nie plaasgevind nie, en die bokspromotor Duane Moody het haar suksesvol in 'n Amerikaanse hof gedagvaar om hom VS$ 4,7 miljoen plus koste te betaal. Mandela-Hlongwane sou na verwagting appèl aanteken.[17]

Twitter-kontroversie[wysig | wysig bron]

In Junie 2019, terwyl sy die ambassadeur in Denemarke was, was daar op Mandela se Twitter-rekening 'n reeks plasings met toenemend sterk taal, waar sy "bewende wit lafaards wat die stelende verkragter-afstammelinge van Van Riebeck (sic) is" bespreek het, en "ongenooide besoekers wat nie wil weggaan" wat aansienlike kontroversie veroorsaak het.[18][19][20][21] Mandela-Hlongwane het vroeër daardie maand haar 'diep, suiwer onvoorwaardelike liefde en respek' uitgespreek teenoor 'CIC' (leier) van die Ekonomiese Vryheidsvegters (EFF), Julius Malema. [22]

Terwyl sy deur die Departement van Internasionale Betrekkinge en Samewerking (DIRCO) ondersoek is vir die oortreding van hul beleid oor sosiale media, het Mandela uitdagend gebly en getwiet "ek is nie aanspreeklik teenoor enige blanke man of vrou vir my persoonlike siening nie. Geen miesies of baas hier nie. Kom oor julleself #OurLand".[23] Sy is deur die minister van buitelandse sake, Naledi Pandor, beveel om "haarself as 'n diplomaat te gedra" en om die departement se sosialemediabeleid te volg. Die voormalige president Thabo Mbeki het kommer oor haar uitlatings uitgespreek en haar sienings is as haatspraak deur die ANC-veteraan Mavuso Msimang beskryf, terwyl haar opinies steun van die EFF en die premier van KwaZulu-Natal Sihle Zikalala gekry het. [24] Haar twiets is naby die einde van haar termyn van vier jaar as ambassadeur in Denemarke geplaas.[25]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "JUST IN: Zindzi Mandela, 59, has died". News24. Besoek op 13 Julie 2020.{{cite news}}: AS1-onderhoud: url-status (link)
  2. 2,0 2,1 Zindzi Mandela born, South African History Online, 16 Maart 2011. Besoek op 5 Mei 2016.
  3. 3,0 3,1 Carlin, John (3 Januarie 1993). "A child of her time". The Independent. London. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 September 2013. Besoek op 13 Julie 2020.
  4. "Zindzi Mandela reads her father’s rejection to PW Botha in 1985", SABC Digital News, via YouTube. Besoek op 5 Mei 2016.
  5. William E. Jackson Jr., "Madiba: In the Presence of Greatness", The World Post, HuffPost. Besoek op 31 Julie 2017.
  6. "Zindzi Mandela" Geargiveer 4 Maart 2018 op Wayback Machine, Who's Who Southern Africa.
  7. Zindzi Mandela, Black As I Am. Photographs by Peter Magubane; foreword by Andrew Young. Los Angeles Guild of Tutors Press, 1978. ISBN 978-0896150010.
  8. Zindzi Mandela, "Drink from my empty cup", in Sterling Plumpp (ed), Somehow we survive: An anthology of South African writing, Thunder's Mouth Press, 1982, bl. 27. ISBN 9780938410027.
  9. Zindzi (Zindziswa) Mandela, "I Waited for You Last Night", in Daughters of Africa, Jonathan Cape, 1992, bl. 915.
  10. Julia Llewellyn Smith, "Zindzi Mandela interview: the father I knew", The Telegraph, 15 Desember 2013
  11. Ben Hamilton, "Mandela finally in Denmark" Geargiveer 13 November 2017 op Wayback Machine, CPHPost, 26 Junie 2015. Besoek op 5 Mei 2016.
  12. "Nelson Mandela Family Tree", South African History Online. Retrieved 24 November 2016.
  13. Hugh Pope, "Mandelas will divorce, says daughter", The Independent, 8 Maart 1995.
  14. "Mandela's daughter marries MK veteran", Daily Dispatch, 6 March 2013. Retrieved 5 Mei 2016.
  15. Magome, Mogomotsi (13 Julie 2020). "Zindzi Mandela, daughter of Nelson and Winnie, dies at 59". Associated Press. Besoek op 13 Julie 2020.
  16. Mpho Raborife, Zindzi Mandela tested positive for Covid-19, says son - family still awaiting post mortem report. https://www.news24.com/news24/southafrica/news/zindzi-mandela-tested-positive-for-covid-19-says-son-family-still-awaiting-post-mortem-report-20200715 Besoek op 15 Julie 2020.
  17. Padayachee, Kamini (22 Desember 2011). "Zindzi Mandela ordered to pay R62m". Independent Online. Besoek op 13 Julie 2020.
  18. reporter, Citizen. "Zindzi Mandela lashes out at 'trembling white cowards' and 'shivering land thieves'".
  19. "Zindzi Mandela Twitter account calls out 'apartheid apologists'". 15 Junie 2019.
  20. "#ZindziMandela divides Twitter with #OurLand tweets". www.iol.co.za.
  21. "Zindzi Mandela sterf". Maroela Media. 13 Julie 2020. Besoek op 13 Julie 2020.
  22. "Zindzi Mandela takes aim at 'Apartheid apologists' as #OurLand trends". News24.
  23. "Zindzi Mandela not off the hook yet over Twitter rant". SowetanLIVE.
  24. Oliver Meth, "Thabo Mbeki wants action to be taken against Zindzi Mandela", Sunday Tribune, 23 Junie 2019
  25. Jan De Lange, "The end of Zindzi Mandela’s term may have driven tirade", City Press, 23 Junie 2019

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]