Gaan na inhoud

Zoltán Kocsis

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Zoltán Kocsis in 1972

Zoltán Kocsis (Hongaarse uitspraak: zoltaːn ˈkot͡ʃiʃ; 30 Mei 1952 - 6 November 2016) was 'n Hongaarse virtuoospianis, dirigent en komponis.[1]

Biografie

[wysig | wysig bron]

Studies

[wysig | wysig bron]

Kocsis is gebore in Boedapest. Hy het op vyfjarige leeftyd met musieklesse begin en in 1963 daarmee voortgegaan aan die Béla Bartók Konservatorium waar hy klavier en komposisie studeer het.[2] In 1968 is hy toegelaat tot die Franz Liszt Musiekakademie. Hy was 'n leerling van Pál Kadosa, Ferenc Rados en György Kurtág, en het in 1973 aldaar gegradueer.

Loopbaan

[wysig | wysig bron]

Kocsis het in 1970 die Hongaarse-radio Beethoven-kompetisie gewen en die volgende jaar sy eerste konserttoer in die Verenigde State meegemaak.[3] Hy het die Liszt-prys in 1973 ontvang, en die Kossuth-prys in 1978.[4]

Kocsis is beskou as 'n briljante pianis,[5] en het saam met die Berliner Philharmoniker, Chicago Simfonieorkes, San Francisco Simfonieorkes, New York Filharmoniese Orkes, Staatskapelle Dresden, die Philharmonia van Londen en die Weense Filharmoniese Orkes opgetree. [6] Kocsis het die volledige solo-klavierwerke en klavier-en-orkes werke van Béla Bartók opgeneem. [7] In 1990 het sy opname van Debussy se Images[8]die Gramophone Klassieke Musiek-toekenning vir die Beste Instrumentale Opname vir daardie jaar gewen. Hy het in 2013 'n soortgelyke prys gewen saam met die violis Barnabás Kelemen in die kamermusiek kategorie vir die opname van Bartók se Vioolsonates Nos 1 & 2.[9]

Die Amerikaanse kritikus Harold C. Schonberg het Kocsis se buitengewone tegniek en fyn klaviertoon geprys.[10] Volgens Grove Music Online het hy "'n indrukwekkende tegniek gehad, maar is sy sterk ritmiese spel nietemin diepgevoel en nooit meganies nie. Kocsis het 'n natuurlike aanvoeling vir Bach gehad. Hy was egter ook 'n liefhebber van kontemporêre musiek, en het die eerste uitvoerings van die werke van Kurtág gegee."[11]

Dirigent

[wysig | wysig bron]

Kocsis het in 1983 saam met Iván Fischer die Boedapest Fees-orkes gestig en daarmee 'n nuwe epog in die geskiedenis van Hongaarse orkestrale spel begin. Kocsis het vanaf die stigting daarvan 'n bepalende rol gespeel in die rigting en die ontwikkeling van die orkes se programbeleid, en het vanaf 1987 ook as dirigent daarvan opgetree. Hy het in 1997 die musikale direkteur van die Hongaarse Nasionale Filharmoniese Orkes geword en die amp tot sy dood in 2016 behou.

Afsterwe

[wysig | wysig bron]

Kocsis is op 6 November 2016 op 64-jarige ouderdom in sy geboortestad Boedapest aan kanker oorlede.[12]

Geselekteerde diskografie

[wysig | wysig bron]
  • Mozart - Klavierconcertos no. 11, KV 413; no. 17, KV 453 & no. 19, KV 459, Philips, Boedapest Fees-orkes, Zoltán Kocsis, klavier en dirigent
  • Bartók - Zoltán Kocsis speel Bartók, Philips
  • Debussy - Images, Philips
  • Bartók - Vioolsonates Nos 1 & 2, Barnabás Kelemen (viool), Zoltán Kocsis (klavier)

Geselekteerde werke

[wysig | wysig bron]

Opera

[wysig | wysig bron]
  • Kopogtatások (1984–85)
  • A vacsora (1984–85)
  • Kiállítás (1984–85)

Orkes- en kamermusiek

[wysig | wysig bron]
  • Premiere, vir strykorkes (1976)
  • Fészek (1975–76)
  • The last but one encounter, vir klavier en klavesimbel (1981)
  • 33. December, vir kamerensemble (1983)
  • Memento, vir strykorkes (Csernobil) (1986)
  • Utolsó találkozás (1990)

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Zoltán Kocsis - Notable Alumni Liszt Academy
  2. Hungaroton LP SLPX11711 Voëlnotas.
  3. GroveOnline, Zoltán Kocsis, Péter P. Várnai, besoek 28 Julie 2016,https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.15241
  4. GroveOnline, Zoltán Kocsis, Péter P. Várnai, besoek 28 Julie 2016,https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.15241
  5. 88 notes pour piano solo, Jean-Pierre Thiollet, Neva Ed., 2015, bl. 52. ISBN 978 2 3505 5192 0
  6. "Zoltán Kocsis, pianist and 'giant of music', dies aged 64". The Guardian (in Engels). Londen. Agence France-Presse. 6 November 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 November 2018. Besoek op 4 November 2019.
  7. Zoltán Kocsis plays Bartók, Philips 8 CD set 475 6720.
  8. Nou uitgereik as Philips CD 475 210-2.
  9. "The gramophone, 2013". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Maart 2018. Besoek op 21 Januarie 2020.
  10. Harold C. Schonberg, The Great Pianists from Mozart to the Present, Tweede Uitgawe, Simon & Schuster, 1987
  11. GroveOnline, Zoltán Kocsis, Péter P. Várnai, besoek 28 Julie 2016,https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.15241
  12. "Meghalt Kocsis Zoltán, a Nemzeti Filharmonikusok vezetője" (in Hongaars). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 April 2017. Besoek op 21 Januarie 2020.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Kulturele poste
Voorafgegaan deur
Ken-Ichiro Kobayashi
Hoofdirigent, Hongaarse Nasionale Filharmoniese Orkes
1997–2016
Opgevolg deur
Zsolt Hamar