Neologisme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Neologisme (Grieks νεολογισμός ("νέος" [neos] = nuut; "λόγος" [logos] = woord) met 'n Latynse uitgang - die nuwe woordvorming), ook nuutskepping, is 'n leksikale item, wat binne 'n bepaalde tydperk in 'n taalgemeenskap ontstaan, grootskaals deur sy sprekers gebruik word en uiteindelik in die woordeboeke, wat die woordeskat van hierdie taal kodifiseer, gelys word.

'n Belangrike kenmerk van 'n neologisme is dat hy vir 'n tyd lank deur die sprekers as nuut ervaar word. Watter leksikale items as neologismes beskou word, hang onder meer af van die tydpunt wanneer die woordeskat van 'n taal bekyk of ondersoek word. Gewoonlik staan taalpuriste skepties teenoor neologismes en beskou dit as 'n verbastering van die taal. Hierdie soort vrese is egter meesal ongegrond, aangesien die neologismes óf as nuwe woordvormings aanvaar word óf vinnig weer verdwyn. Die vaktaal van die rekenaarwetenskap is 'n goeie voorbeeld vir die nuttigheid van neologismes.

Neologismes word in die standaardwoordeboeke van die betrokke taal gelys, alhoewel daar vir baie tale spesiale woordeboeke is wat net hierdie deel van die woordeskat as inskrywings het.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]