Verdamping

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die verdamping van water.

Verdamping is 'n proses waarin 'n vloeistof in 'n gas of damp verander. Al die deeltjies van 'n stof is gedurig in 'n staat van beweging. Die intermolekulêre kragte hou die molekule van die vloeistof bymekaar. Die molekule beskik egter oor kinetiese energie wat hulle aan die beweeg hou. Temperatuur is 'n maatstaf van die gemiddelde kinetiese energie van die molekule. Die molekule beweeg nie almal ewe vinnig nie, daarom word daar van 'n "gemiddelde kinetiese energie" gepraat. Sommige molekule beweeg vinniger as die gemiddeld, terwyl ander weer stadiger beweeg. Dit is die molekule wat vinniger beweeg wat sal verdamp.

Die molekule in 'n vloeistof met kinetiese energie wat hoër is as die gemiddeld, sal die intermolekulêre kragte te bowe kom en na die oppervlak van die vloeistof ontsnap. As die vloeistof in 'n oop houer is, kan die molekule in die lug ontsnap. Verdamping vind plaas as die meer energieke molekule van die oppervlak van die vloeistof ontsnap. Aangesien dit die meer energieke molekule is wat verdamp, bly die minder energieke molekule agter. Dit beteken dat die gemiddelde kinetiese energie van die oorblywende molekule in die vloeistof afneem. Gevolglik sal die temperatuur van die vloeistof ook afneem.

Verdamping van water[wysig | wysig bron]

Die verdamping van water word evaporasie genoem. Dit is deel van 'n natuurlike proses wat op Aarde as die waterkringloop bekend staan. Evaporasie vind plaas as die Son water, ys of sneeu verhit en dit as waterdamp in die atmosfeer opgeneem word.