Skroef (lugvaart)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Een van die skroewe aan 'n Antonof An-140-100.

’n Skroef of lugskroef in lugvaart skakel die draaibeweging van ’n enjin of ander kragbron om in ’n skroefwind wat die skroef (en daarmee ook die vaartuig waaraan dit geheg is) vorentoe of agtertoe stoot. Dit bestaan uit ’n draaiende, kragaangedrewe naaf waaraan verskeie blaaie geheg is sodat die hele eenheid om ’n lengte-as draai.

Die steekhoek van die blaaie kan vasgestel wees, met die hand veranderbaar wees tot enkele bepaalde posisies of van die veranderbare steekhoekskroewe tipe met konstante snelheid wees.

Die skroef van ’n helikopter word ’n rotor genoem.

Faanposisie[wysig | wysig bron]

Die buitenste skroef van 'n TP400 turboskroefenjin van 'n Airbus A400M in die faanposisie

Op die meeste veranderbare steekhoekskroewe kan die blaaie so gestel word dat dit parallel met die lugvloei is. Die sal eerstens verseker dat die skroef ophou draai en ook weerstand verminder. In Engels staan dit bekend as feathering, 'n term wat hulle uit roei geleen het. By enkelenjin vliegtuie word oliedruk gebruik om die steekhoek te vergroot, dus growwer te stel. Indien die konstantesnelheid eenheid faal sal die skroef outomaties herstel na 'n fyn steekhoek sodat die vliegtuig steeds teen laer snelhede kan vlieg. Daarteenoor sal die konstantesnelheid eenheid, by 'n multi-enjin vliegtuig, die oliedruk gebruik om die steekhoek te verminder. Sodoende, indien die konstantesnelheid eenheid faal, sal die skroef outomaties na die faanposie gaan om weerstand te verminder terwyl die vliegtuig voortvlieg met die goeie enjin.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]