Angioskopie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Angioskopie is ’n mediese tegniek om na die binnekant van bloedvate te kyk. ’n Buigbare veselbondel-endoskoopkateter word direk in ’n slagaar gedruk. [1] Dit kan help in die diagnose van byvoorbeeld verstoppings in die slagaar.[2]

Angioskopie word ook tydens ’n aaromleiding gebruik om kleppe in die are te sien. Die instrument waarmee ’n angioskopie uitgevoer word, word ’n angioskoop genoem. Skanderende veselendoskopie is ’n nuwe tegniek waarmee beelde met ’n hoër resolusie geneem kan word.[1]

Kroonslagaar-angioskopie, wat eers gebruik is om die teenwoordigheid van ’n bloedklont te sien in die kroonslagare van pasiënte met angina en hartaanvalle,[3] word nou algemeen in laboratoriums gebruik om stente te sien.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 McVeigh PZ, Sacho R, Weersink RA, Pereira VM, Kucharczyk W, Seibel EJ, Wilson BC, Krings T (Augustus 2014). "High-resolution angioscopic imaging during endovascular neurosurgery". Neurosurgery. 75 (2): 171–80, discussion 179–80. doi:10.1227/NEU.0000000000000383. PMC 4086773. PMID 24762703.
  2. MDGuidelines > Arterial Embolism And Thrombosis Geargiveer 2 Februarie 2018 op Wayback Machine Uit The Medical Disability Advisor deur Presley Reed, MD. Besoek op 30 April 2010
  3. Forrester JS, Litvack F, Grundfest W, Hickey A (1987). "A perspective of coronary disease seen through the arteries of living man". Circulation. 75 (3): 505–13. doi:10.1161/01.cir.75.3.505. PMID 3815762.

Skakels[wysig | wysig bron]