Bronkode

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Voorbeeld van 'n HalloWêreld program wat in C# geskryf is.

Bronkode word in sagteware-ontwikkeling gebruik om 'n reeks stellings en/of verklarings voor te stel in 'n formaat wat maklik deur mense gelees kan word deur die toepassing van 'n betrokke programmeertaal.[1]

'n Rekenaarprogram word gewoonlik saamgestel uit een of meer tekslêers. Dele van 'n program kan ook gestoor word in 'n databasis as 'n gestoorde prosedure of selfs brokkies kode in verskeie media.

Sommige rekenaarstelsels is meer ingewikkeld as ander en verg dan meer beheer oor die bronkode. In sulke gevalle is dit moontlik dat 'n span ontwikkelaars toegang het tot dieselfde stel bronkode. Dit kan lei tot probleme indien een ontwikkelaar die veranderings van 'n ander oorskryf. In sulke gevalle word 'n bronkodebeheerstelsel gebruik.

Doel[wysig | wysig bron]

Bronkode word hoofsaaklik gebruik as die invoer na die proses om 'n uitvoerbare program te skep deur die bronkode te voer na 'n samesteller of 'n Vertaler. Dit word ook soms gebruik om algoritmes te kommunikeer aan mede-ontwikkelaars (b.v. brokkies bronkode in boeke).

Sagteware-ontwikkelaars bestudeer ook dikwels bronkode om nuwe tegnieke baas te raak en sodoende hul programmeervaardighede te verbeter.

Bronkode word saamgestel om uitgevoer te word binne 'n relevante omgewing. Tipies word 'n spesifieke sentraleverwerkingseenheid en bedryfstelsel geteiken. Die uitvoerbare program wat geskep is deur so aksie kan dus nie op 'n ander platform loop nie. Indien die bronkode beskikbaar is, is dit moontlik om dit dan saam te stel om die nodige platform te teiken. In sommige gevalle is dit ook nuttig om die bronkode byderhand te hê om nuwe bronkode te skep vir die nuwe omgewing. Dit is veral die geval waar die tegnologie waarin die bronkode vervat is tot so 'n mate verouder is, dat dit sin maak om na 'n nuwe omgewing op te gradeer. 'n Voorbeeld is Visual Basic 6 na Visual Basic.NET.

Samestelling[wysig | wysig bron]

Die wyse waarop die bronkode georganiseer word hou sterk verband met die argitektuur van die stelsel wat deur die bronkode voorgestel word. 'n Stelsel wat net redelik ingewikkeld is kan maklik uit honderde of duisende lêers bestaan.

Alhoewel 'n spesifieke lêer altyd net een in rekenaartaal geskryf sal wees is dit moontlik dat bronkode bestaan uit verskillende rekenaartale wat later saamgevoeg kan word in verskillende konfigurasies.

Kwaliteit[wysig | wysig bron]

Die kwaliteit van bronkode is van uiterste belang. Daar kan nie uit die oog verloor word dat bronkode vir etlike jare kan bestaan nie. In meeste gevalle moet daar dus weer verander word aan die bronkode en dit is nie altyd moontlik dat dieselfde programmeerder werk aan die bronkode wat oorspronklik ontwikkel is deur die betrokke programmeerder nie.

Dit is nietemin moeilik om kwaliteit te meet. Alhoewel dit baie maklik is vir gesoute ontwikkelaars om swak kode raak te sien is dit nie so maklik om goeie kode raak te sien nie, aangesien daar verskeie faktore betrokke is. Die strewe na kwaliteit het al gelei tot verskeie metodes van sagtewareontwikkeling soos die Microsoft Solutions Framework, die Rational Unified Process, die Unified Modeling Language en tegnieke soos toetsgedreweontwikkeling.

In enige ontwikkelingsspan is die toepassing van standaarde noodsaaklik om eenvormigheid in die bronkode te verseker.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Programming in C: A Tutorial" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 23 Februarie 2015.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.