Carlisle

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lugfoto van die Carlisle-katedraal

Carlisle (/kɑːrˈlaɪl/ kar-LYLE, plaaslik /ˈkɑːrlaɪl/ KAR -lyle; van Koembries)[1][2][3][4][5]) is 'n katedraalstad in die Cumberland-eenheidsowerheid van Cumbria, Engeland. Dit is die administratiewe sentrum van die Cumberland-eenheidsowerheid, wat vernoem is na en 'n soortgelyke gebied dek as die historiese graafskap Cumberland.

By die samevloeiing van die riviere Eden, Caldew en Petteril, is 'n gevestigde nedersetting gevorm om forte op die Muur van Hadrianus in Romeinse Brittanje te ondersteun. Daar is baie legendes en volksverhale oor die stad gedurende die Donker Middeleeue, soos die Sir Gawain en die Carle van Carlisle, oor die neef van koning Arthur en die "vrye man" van die stad. In die vroeë 12de eeu is 'n priory gebou en dit het katedraalstatus met 'n bisdom in 1133 verkry (stadstatus het destyds beteken dat die nedersetting 'n stad geword het) terwyl die graafskap Carlisle geskep is en na Cumberland herdoop is. Carlisle Castle en die stad self was 'n belangrike laat- Middeleeuese militêre vesting teen die Koninkryk van Skotland, geleë 13 km suid van die huidige Anglo-Skotse grens. Die kasteel het in 1568 as 'n tronk gedien vir Mary, Koningin van Skotte en huisves tans die Hertog van Lancaster's Regiment en die Border Regiment Museum.

In die 19de eeu het die bekendstelling van tekstielvervaardiging tydens die Industriële Revolusie 'n proses van sosio-ekonomiese transformasie in Carlisle begin, wat ontwikkel het tot 'n digbevolkte meuldorp. Dit, gekombineer met sy strategiese posisie, het die ontwikkeling van Carlisle as 'n belangrike spoorwegdorp moontlik gemaak, met sewe spoorwegmaatskappye wat die Carlisle-spoorwegstasie deel. Met die bynaam die 'Groot Grensstad',[6][7][8][9] Carlisle is vandag 'n belangrike kulturele, kommersiële en industriële sentrum in die Grenslande. Dit is die tuiste van die hoofkampusse van die Universiteit van Cumbria en huisves 'n verskeidenheid museums en erfenissentrums.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Roach, Peter; Hartman, James; Setter, Jane; Jones, Daniel, reds. (2006). Cambridge English Pronouncing Dictionary (17th uitg.). Cambridge: CUP. ISBN 978-0-521-68086-8.
  2. Snyder, Christopher A. (2003). The Britons. John Wiley and Sons. p. 204.
  3. The Spirit of Hadrian's Wall. Cicerone Press Limited. 2008. p. 177.
  4. "List of railway station names in English, Scots and Gaelic". Newsnetscotland.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Januarie 2013. Besoek op 14 November 2012.
  5. "Cairl". Dictionary of the Scots Language. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2018. Besoek op 3 Mei 2021.
  6. McKelvie, Gordon (2017), "Henry VII's Letter to Carlisle in 1498: His Concerns about Retaining in a Border Fortress", Northern History 54 (2): 149–166, doi:10.1080/0078172X.2017.1327188 
  7. McCarthy, Mike (2017). Carlisle: A Frontier and Border City. Cities of the Ancient World. Routledge.
  8. Landranger 85: Carlisle & Solway Firth. Ordnance Survey. 2007. ISBN 978-0-319-22822-7.
  9. "News & Star | News | Carlisle council leader says it's time to ditch 'Great Border City' tag". www.newsandstar.co.uk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2015. Besoek op 15 Oktober 2015.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.