Heiman Dullaart
| Heiman Dullaart | |
|---|---|
 | |
| Geboortenaam | Heiman Dullaart |
| Gebore | 6 Februarie 1636 Rotterdam |
| Sterf | 6 Mei 1684 (op 48) |
| Nasionaliteit | Nederland |
| Veld | skilder |
| Beweging | Barok |
Heyman Dullaert of Dullaart (6 Februarie 1636, Rotterdam – 6 Mei 1684, Rotterdam) was 'n skilder en digter tydens Nederland se Goue Eeu.
Biografie[wysig | wysig bron]
Hy was 'n student van Rembrandt, maar is beter bekend om sy poësie as sy kuns.[1] Sy skilderye, dikwels in die vorm van trompe-l'oeils, kan in die Kröller-Müller-museum besigtig word.
As digter word hy veral onthou om sy liefdes-sonnette Aan myne uitbrandende kaerse en Een korenwanner aan de winden, wat onlangs weer in De Nederlandse poëzie van de 17e en 18e eeuw deur Gerrit Komrij gepubliseer is.
Voorbeelde van sy digkuns[wysig | wysig bron]
Christus Stervende[wysig | wysig bron]
Die alles troost en laaft, verzucht, bezwymt, ontverft!
Die alles ondersteunt geraakt, o my! aan't wyken.
Een doodsche donkerheit komt voor zyne oogen stryken,
Die quynen, als een roos die dauw en warmte derft.
Ach werelt, die nu al van zyne volheit erft;
Gestarnten, Engelen, met uwe Hemelryken;
Bewoonderen der Aarde, ey! toeft gy te bezwyken,
Nu Jesus vast bezwykt, nu uwe Koning sterft?
Daar hy het leven derft, wil ik het ook gaan derven:
Maar hoe hy meerder sterft, en ik meer wil gaan sterven,
Hoe my een voller stroom van leven overvloeit.
O hooge wonderen! wat geest is zoo bedreven,
Die vat hoe zoo veel sterkte uit zoo veel zwakheid groeit,
En hoe het leven sterft om dooden te doen leven?
- Uit: Gedichten (1719)
De Bekende Moorder[wysig | wysig bron]
Die langs het aardryk sworf om op wat buit te passen,
Wiens flukse wakkerheid de reizenden verriedt,
Heeft hier, dus vast geknelt, de volheit zelf bespiedt,
En komt het Hemelryk tot roofgoet te verrassen.
Die diep in eenzaamheid de hand wiesch in de plassen
Van een verdoemend bloet, wort hier, daar't yder ziet,
In't zaligende bloed, dat Jesus vast vergiet,
Aan hand, aan lyf, aan ziel, van bloedschult afgewassen.
Hy, in zyn Moorderschap aan schaduwen verplicht,
Word in 't geloof bedaagt van een genadelicht,
Terwyl zyn quynend oog 't natuurlyk licht gaat derven,
De Kruisnacht, door het recht den Booswicht aangezeit,
Word den Boetvaerdigen een dag van zaligheit.
Die dood was toen hy leefde, ô! leeft hier in zyn sterven.
Bronne[wysig | wysig bron]
- A.P. Grové, J.L. Steyn (samestellers), Keur uit die Nederlandse poësie, (Nasou Beperk), ISBN 0 625 00160 5 , Twaalfde druk, November 1979
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Heiman Dullaart biografie uit De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) deur Arnold Houbraken, Digitale Biblioteek vir Nederlandse literatuur
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Heiman Dullaart.
