Uitgloeiing

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Uitgloeiing is 'n proses om die eienskappe van 'n materiaal te verander deur verhitting tot 'n spesifieke temperatuur vir 'n spesifieke tyd, gevolg deur gekontroleerde afkoeling. Die doel van uitgloeiing van 'n materiaal kan wees om die smeebaarheid te verhoog en/of om die mikrostruktuur te verander.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • Thesis of Degree, Cable Manufacture and Tests of General Use and Energy. Jorge Luis Pedraz (1994), UNI, Files, Peru.
  • "Dynamic annealing of the Copper wire by using a Controlled Short circuit." Jorge Luis Pedraz (1999), Peru: Lima, CONIMERA 1999, INTERCON 99,