Vermikuliet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Vermikuliet is 'n mineraal wat gebruik word as grondaanvullers in landbou en tuinbou en as isolasiemiddel in die boubedryf in mure, vloere en plafonne. Vermikuliet is 'n silikaatmineraal, en geklassifiseer as 'n fillosilikaat.

Om grondoordraagbare siektes wat plante aanval, te vermy, word plante in swart plastieksakke met 'n inhoud van 15 - 20 liter vermikuliet en met dreineringsgate 2,5 cm vanaf die basis van die sak geplant. Plantbolle kan ook uitgehaal en in vermikuliet geberg word. Vermikuliet verbeter en belug grond.

Die grootste probleem met die somerblommende aronskelke is dat die bolle in die wintermaande, wanneer hulle dormant is, kan vrot van te veel water, en moet dus liewer uitgehaal word en in vermikuliet geberg word.

Groeimediums kan ook met vermikuliet, tuingrond, ou kompos, en riviersand gemeng word.

Leliebolle teel maklik aan, en die skubbetjies kan eers in klam vermikuliet binne 'n plastieksak geplaas word. Sodra worteltjies en lootjies gevorm het, kan dit in klein plastiekpotjies uitgeplant word totdat dit groot genoeg is om in die tuin geplant te word.

Vermikuliet kan ook as 'n bewortelingsmengsel vir laventelplantjies gebruik word.