Elektronskil: Verskil tussen weergawes

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Content deleted Content added
RAM (besprekings | bydraes)
No edit summary
RAM (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 1: Lyn 1:
[[Beeld:Electron shell 011 Sodium.svg|thumb|Voorbeeld van 'n natrium elektronskil model]]
[[Beeld:Elektronskil_011_Natrium.svg|thumb|Voorbeeld van 'n natrium elektronskil model]]
'n '''Elektronskil''', ook bekend as 'n '''hoofenergievlak''', is 'n groep [[atoomorbitaal|atoomorbitale]] met dieselfde waarde as die [[kwantumgetal|hoofkwantumgetal]] ''n''. Elektronskille bestaan uit een of meer '''subskille''' of '''subvlakke''', wat twee of meer orbitale het met dieselfde hoekmomentum kwantumgetal van ''1''. Elektronskille maak saam die [[elektronkonfigurasie]] van 'n [[atoom]] uit. Daar kan getoon word dat die aantal [[elektron]]e wat in 'n skil gevind kan word gelyk is aan <math>2n^2</math>
'n '''Elektronskil''', ook bekend as 'n '''hoofenergievlak''', is 'n groep [[atoomorbitaal|atoomorbitale]] met dieselfde waarde as die [[kwantumgetal|hoofkwantumgetal]] ''n''. Elektronskille bestaan uit een of meer '''subskille''' of '''subvlakke''', wat twee of meer orbitale het met dieselfde hoekmomentum kwantumgetal van ''1''. Elektronskille maak saam die [[elektronkonfigurasie]] van 'n [[atoom]] uit. Daar kan getoon word dat die aantal [[elektron]]e wat in 'n skil gevind kan word gelyk is aan <math>2n^2</math>



Wysiging soos op 06:29, 27 Junie 2007

Voorbeeld van 'n natrium elektronskil model

'n Elektronskil, ook bekend as 'n hoofenergievlak, is 'n groep atoomorbitale met dieselfde waarde as die hoofkwantumgetal n. Elektronskille bestaan uit een of meer subskille of subvlakke, wat twee of meer orbitale het met dieselfde hoekmomentum kwantumgetal van 1. Elektronskille maak saam die elektronkonfigurasie van 'n atoom uit. Daar kan getoon word dat die aantal elektrone wat in 'n skil gevind kan word gelyk is aan

Geskiedenis

Die bestaan van elektronskille is deur Charles Barkla en Henry Moseley vir die eerste keer waargeneem deur X-straal absorpsie studies. Barkla het hulle aangedui met die letters K, L, M ens. Daar is later gevind dat hierdie letters ooreenstem met die n-getalle 1,2, 3 ensovoorts. Hulle word gebruik in spektroskopiese Siegbahn-notasie.

Die naam vir elektronskille vind sy oorsprong uit die Bohr-model, waar daar geglo is dat groepe elektrone op sekere afstande vanaf die kern wentel en sodoende "skille" vorm.


Verwysings

  • Tipler, Paul & Ralph Llewellyn (2003). Modern Physics (4th ed.). New York: W. H. Freeman and Company. ISBN 0-7167-4345-0