Elektronskil: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added

Inline

Wysiging soos op 05:29, 1 Julie 2007

'n Elektronskil, ook bekend as 'n hoofenergievlak, is 'n groep atoomorbitale met dieselfde waarde as die hoofkwantumgetal n. Elektronskille bestaan uit een of meer subskille of subvlakke, wat twee of meer orbitale het met dieselfde hoekmomentum kwantumgetal van 1. Elektronskille maak saam die elektronkonfigurasie van 'n atoom uit. Daar kan getoon word dat die aantal elektrone wat in 'n skil gevind kan word gelyk is aan $2n^{2}$

Geskiedenis

Die bestaan van elektronskille is deur Charles Barkla en Henry Moseley vir die eerste keer waargeneem deur X-straal absorpsie studies. Barkla het hulle aangedui met die letters K, L, M ens. Daar is later gevind dat hierdie letters ooreenstem met die n-getalle 1,2, 3 ensovoorts. Hulle word gebruik in spektroskopiese Siegbahn-notasie.

Die naam vir elektronskille vind sy oorsprong uit die Bohr-model, waar daar geglo is dat groepe elektrone op sekere afstande vanaf die kern wentel en sodoende "skille" vorm.

Valensie

Die valensie-skil is die buitenste energievlak van 'n atoom in sy onverbonde toestand, wat die elektrone bevat wat die grootste invloed uitoefen op die aard van die reaksies waar die atoom by betrokke kan wees en die chemiese verbindings wat dit met ander atome kan vorm. Die elektrone in die valensievlak word na verwys as valenselektrone. Die fisiese chemikus, Gilbert Lewis was verantwoordelik vir baie van die vroeëre ontwikkelingswerk oor die teorie rondom valenselektrone se deelname aan chemiese verbindings. Linus Pauling het later die teorie veralgemeen en uitgebrei deur sy insigte in kwantum-meganika toe te pas.

Verwysings

Tipler, Paul & Ralph Llewellyn (2003). Modern Physics (4th ed.). New York: W. H. Freeman and Company. ISBN 0-7167-4345-0

@@ Lyn 7: / Lyn 7: @@
 Die naam vir elektronskille vind sy oorsprong uit die [[Bohr-model]], waar daar geglo is dat groepe elektrone op sekere afstande vanaf die kern wentel en sodoende "skille" vorm.
+== Valensie ==
+Die ''valensie-skil'' is die buitenste energievlak van 'n [[atoom]] in sy onverbonde toestand, wat die [[elektron]]e bevat wat die grootste invloed uitoefen op die aard van die [[chemiese reaksie|reaksies]] waar die atoom by betrokke kan wees en die [[chemiese verbinding]]s wat dit met ander atome kan vorm.  Die elektrone in die valensievlak word na verwys as valenselektrone.  Die [[fisiese chemie|fisiese chemikus]], [[Gilbert Newton Lewis|Gilbert Lewis]] was verantwoordelik vir baie van die vroeëre ontwikkelingswerk oor die teorie rondom valenselektrone se deelname aan chemiese verbindings.  [[Linus Pauling]] het later die teorie veralgemeen en uitgebrei deur sy insigte in [[kwantum-meganika]] toe te pas.
 <!-- Moet nog vertaal word
-==Valence shell==
-The '''valence shell''' is the outermost shell of an [[atom]] in its uncombined state, which contains the [[electron]]s most likely to account for the nature of any [[chemical reaction|reactions]] involving the atom and of the [[chemical bond|bonding]] interactions it has with other atoms. Care must be taken to note that the outermost shell of an '''ion''' is '''not''' commonly termed valence shell. Electrons in the valence shell are referred to as [[valence electrons]].  The [[physical chemist]] [[Gilbert Newton Lewis|Gilbert Lewis]] was responsible for much of the early development of the theory of the participation of valence shell electrons in chemical bonding.  [[Linus Pauling]] later generalized and extended the theory while applying insights from [[quantum mechanics]].
 In a [[noble gas]], an atom tends to have 8 electrons in its outer shell (except helium, which is only able to fill its shell with 2 electrons).  This serves as the model for the [[octet rule]] which is mostly applicable to main group [[Chemical element|element]]s of the second and third [[periodic table|periods]].  In terms of [[atomic orbitals]], the electrons in the valence shell are distributed 2 in the single ''s'' orbital and 2 each in the three ''p'' orbitals.