Dialek: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added

Inline

Wysiging soos op 09:47, 8 Maart 2009

'n Dialek (van die Griekse woord διάλεκτος, dialektos wat "met mekaar praat" beteken) is 'n variëteit van 'n taal wat kenmerkend van 'n besondere groep van die taal se sprekers is.^[1] Die term word meestal gebruik vir streekstaalpatrone, maar 'n dialek kan ook deur ander faktore, soos sosiale stand, bepaal word.^[2]

'n Dialek wat met 'n sosiale stand geassosieer word staan as 'n sosiolek bekend. Ander taalvariëteite sluit in: standaardtale, wat gestandaardiseerde vorme is wat vir openbare gebruik ontwikkel is; vaktale, wat gekenmerk word deur verskille in woordeskat; omgangstaal; patois; pidgins, kreole en argots. Die spesifieke spraakpatroon van 'n individu staan belend as 'n idiolek.

Dialekte, soos alle taal variëteite, is stelselmatig met konsekwente reëls en beperkings op leksikale (woordeskat), fonologiese (uitspraak) en grammatikale vlak.^[3] 'n Dialek word dus van ander dialekte of standaardtale onderskei op grond van konsekwente verskille in woordeskat, grammatika, en uitspraak, insluitend prosodie. Waar die onderskeid slegs in terme van uitspraak gemaak word, word daar van 'n aksent eerder as 'n dialek gepraat.

Verwysings

↑ Oxford English dictionary
↑ Merriam-Webster Online Dictionary
↑ John R. Rickford, How Linguists Approach the Study of Language and Dialect, January 2002, for students in Ling 73, AAVE, Stanford

Hierdie artikel oor 'n taal, taalgroep of taalfamilie is slegs 'n saadjie. Jy kan help deur dit uit te brei.

[1] Oxford English dictionary

[2] Merriam-Webster Online Dictionary

[Rickford-3] John R. Rickford, How Linguists Approach the Study of Language and Dialect, January 2002, for students in Ling 73, AAVE, Stanford

[1]

[2]

[3]

@@ Lyn 3: / Lyn 3: @@
 'n Dialek wat met 'n sosiale stand geassosieer word staan as 'n sosiolek bekend. Ander taalvariëteite sluit in: [[standaardtaal|standaardtale]], wat gestandaardiseerde vorme is wat vir openbare gebruik ontwikkel is; vaktale, wat gekenmerk word deur verskille in woordeskat; omgangstaal; patois; pidgins, kreole en argots. Die spesifieke spraakpatroon van 'n individu staan belend as 'n idiolek.
-Dialekte, soos alle taal variëteite, is stelselmatig met konsekwente reëls en beperkings op leksikale (woordeskat), fonologiese (uitspraak) en grammatikale vlak.<ref name=Rickford>John R. Rickford, [http://www.stanford.edu/~rickford/papers/l73_reading_1.doc How Linguists Approach the Study of Language and Dialect], January 2002, for students in Ling 73, AAVE, Stanford</ref> 'n Dialek word dus van ander dialekte of standaardtale onderskei op grond van stelselmatige verskille in woordeskat, grammatika, en uitspraak, insluitend prosodie. Waar die onderskeid slegs in terme van uitspraak gemaak word word daar van 'n aksent eerder as 'n dialek gepraat.
+Dialekte, soos alle taal variëteite, is stelselmatig met konsekwente reëls en beperkings op leksikale (woordeskat), fonologiese (uitspraak) en grammatikale vlak.<ref name=Rickford>John R. Rickford, [http://www.stanford.edu/~rickford/papers/l73_reading_1.doc How Linguists Approach the Study of Language and Dialect], January 2002, for students in Ling 73, AAVE, Stanford</ref> 'n Dialek word dus van ander dialekte of standaardtale onderskei op grond van konsekwente verskille in woordeskat, grammatika, en uitspraak, insluitend prosodie. Waar die onderskeid slegs in terme van uitspraak gemaak word, word daar van 'n aksent eerder as 'n dialek gepraat.
 ==Verwysings==