Pareto-beginsel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Pareto-beginsel (ook bekend as die 80/20 reël)[1] verklaar dat in baie gevalle ongeveer 80% van die effekte of uitkomste vanuit ongeveer 20% van die oorsake afstam.[2] Die bestuurskonsultant Joseph M. Juran het die beginsel voorgestel en dit vernoem na die italiaanse ekonoom Vilfredo Pareto, wat kennis geneem het van die 80/20 konneksie, terwyl hy in 1896 by die Universiteit van Lausanne was, soos gepubliseer in sy eerste artikel, "Cours d'économie politique". Pareto het getoon dat ongeveer 80% van die grond in Italië in besit was van 20% van die bevolking; Pareto het die beginsel ontwikkel deur sy waarneming dat ongeveer 20% van die ertjiepeule in sy tuin sowat 80% van die ertjies bevat.

Dit is 'n algemene duimreël in die besigheid; bv, "80% van jou verkope kom van 20% van jou kliënte." Wiskundig gesien word die 80-20 reël benader deur 'n magsfunksie verspreiding (ook bekend as 'n Pareto-verspreiding) vir 'n spesifieke stel parameters. Daar is ook empiries getoon dat baie natuurlike verskynsels aan so 'n verspreiding onderhewe is.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "THE APPLICATION OF THE PARETO PRINCIPLE IN SOFTWARE ENGINEERING" (PDF). Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 19 November 2020. Besoek op 9 Januarie 2017.
  2. Bunkley, Nick (3 Maart 2008), "Joseph Juran, 103, Pioneer in Quality Control, Dies", New York Times, http://www.nytimes.com/2008/03/03/business/03juran.html