Eksentrisiteit (sterrekunde)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Voorbeelde van wentelbane met verskillende eksentrisiteite.

Eksentrisiteit is ’n term wat gebruik word om te verwys na die wentelbaan van ’n hemelliggaam wat afwyk van ’n sirkelvorm, die wentelbaan is dus eksentries.

Die eksentrisiteit van die wentelbaan is ’n belangrike parameter wat die vorm van die baan definieer en kan beskou word as die mate waarin die wentelbaan van ’n sirkel afwyk.

Die eksentrisiteit () word baie presies gedefinieer vir alle sirkelvormige, elliptiese, paraboliese en hiperboliese bane en kan die volgende waardes hê:

  • Vir sirkelvormige wentelbane: ,
  • Vir elliptiese wentelbane: ,
  • Vir paraboliese wentelbane: ,
  • Vir hiperboliese wentelbane: .

Formule[wysig | wysig bron]

Die eksentrisiteit van ’n wentelbaan kan bereken word as die grootte van die eksentrisiteitsvektor:

waar:

  • die eksentrisiteitsvektor is.

Vir elliptiese wentelbane kan die eksentrisiteit ook bereken word uit die afstand vanaf die omwentelde liggaam tot die periapside en apoapside:

waar:

  • die afstand tot die periapside is,
  • die afstand tot die apoapside is.

Voorbeelde[wysig | wysig bron]

Die eksentrisiteit van die Aarde se wentelbaan is tans 0,0167. Pluto se eksentrisiteit is 0,2488 (die grootste waarde onder die planete in ons Sonnestelsel), Mercurius s’n 0,2056 en die maan s'n 0,0554.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]