Enzo Mari
| Enzo Mari | |
|---|---|
 Enzo Mari in sy ateljee in Milaan, 1974 | |
| Gebore | 27 April 1932 Novara, Italië |
| Sterf | 19 Oktober 2020 (op 88) Milaan, Italië |
| Laaste rusplek | Campo Verano |
| Nasionaliteit | Italianer |
| Veld | Meubelontwerp |
| Beweging | Modernisme |
| Webwerf | enzomari |
Enzo Mari (27 April 1932[1] – 19 Oktober 2020) was 'n bekende Italiaanse modernistiese kunstenaar en meubelontwerper. Hy het inspirasie geput uit die idealisme van die kuns- en kunsvlytbeweging, benewens sy politieke sienings as kommunis.
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Mari is gebore in Novara, Italië en studeer aan die Brera Academy in Milaan, Italië, van 1952-1956.
In die 1960's publiseer hy 'n reeks boeke, waaronder 'The Apple and the Butterfly', 'n woordelose boek met skilderye wat die verhaal van 'n ruspe en 'n appel uitbeeld.[2]
In die 1970's het hy die kunsbeweging Nuova Tendenza gestig as professor aan Società Umanitaria, ook in Milaan. Ook in daardie dekade het hy die Sof Sof-stoel[3] en die "Box" -stoel ontwerp.[4]
In 1974 het Enzo Mari die boek Autoprogettazione gemaak, wat handel oor die DIY-konstruksie van meubels.[5]
In die 1980's het hy die modernistiese Tonietta-stoel ontwerp.[6]
Mari het onderrig gegee aan die Universiteit van Parma, die Accademia Carrara, Politecnico di Milano en ISIA (Florence), die Hochschule der Künste (Berlyn) en die "Hochschule für angewandte Kunst" in Wene.
Hy het verskeie werke in die Museum of Modern Art ( New York ) uitgestal.[7] Hy het retrospektiewe vertonings in Turyn, Italië,[8] en 'n belangrike aanbieding van sy werk in die 'Adhocracy'-vertooning[9] tydens die eerste Istanbul-ontwerpbiennale aangebied. Daarbenewens vertoon die Triennale in Milaan 'n huldeblyk aan Mari.[10]
Mari is oorlede op 19 Oktober 2020 weens COVID-19 tydens die pandemie in Italië.[11] Sy vrou Lea Vergine is 'n dag later oorlede, ook as 'n gevolg van COVID-19.[12]
Toekennings[wysig | wysig bron]
- Compasso d'Oro- toekenning: 1967 "vir individuele navorsing in ontwerp".
- Compasso d'Oro- toekenning: 1979 vir die "Delfina" -stoel.
- Compasso d'Oro- toekenning: 1987 vir die "Tonietta" -stoel.
- Compasso d'Oro- toekenning: 2001 vir die "Legato" -tafel.
- "Barcelona" -prys in 1997.
- Die RSA van Londen het in 2000 die toekenning van 'HonRDI' (Honorary Roayal Designer for Industry) aan hom toegeken. Slegs 200 mense mag hierdie titel op enige tyd besit.
- Die fakulteit van Argitektuur aan die Polytechnic Milan het in 2002 'n eregraad in Nywerheidsontwerp aan Mari toegeken.
Aanhalings[wysig | wysig bron]
- "Vorm is alles."[13]
- "Ontwerp is dood."[13]
- "Ek wil modelle skep vir 'n ander samelewing."[14]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "ENZO MARI". Avantgarde Museum.
- ↑ "The Apple and the Butterfly". Present & Correct. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Maart 2009.
- ↑ "Sof Sof Chair". MoMA Catalog. Besoek op 27 Junie 2012.
- ↑ ""Che fare" by Enzo Mari and Gabriele Pezzini". Design Addcit. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Julie 2017. Besoek op 27 Junie 2012.
- ↑ "Enzo Mari's Autoprogettazione". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Februarie 2013. Besoek op 5 Desember 2012.
- ↑ "MoMA: Tonietta Chair". MoMA Catalog. MoMA. Besoek op 27 Junie 2012.
- ↑ "Works on Display: Enzo Mari". NYMOMA Catalog. NYMOMA. Besoek op 27 Junie 2012.
- ↑ "Enzo Mari: A view on the immensity". Ego Design. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Mei 2012. Besoek op 27 Junie 2012.
- ↑ 'Adhocracy'-vertooning
- ↑ Enzo Mari curated by Hans Ulrich Obrist with Francesca Giacomelli 17 Oktober 2020 – 18 April 2021
- ↑ Morto Enzo Mari, icona del design italiano e mondiale (it)
- ↑ Morta Lea Vergine, la critica d'arte scompare il giorno dopo suo marito Enzo Mari: era ricoverata con lui in ospedale (it)
- ↑ 13,0 13,1 Rawsthorn, Alice (2 Oktober 2008). "Enzo Mari: A rebel with an obsession for form". The New York Times. Besoek op 27 Junie 2012.
- ↑ "ENZO MARI Edition | CUCULA".
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Enzo Mari.
Normdata  |
|
|---|