Grumman F7F Tigercat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Grumman F7F Tigercat
'n Bewaarde Tigercat in vlug in kleure van die Amerikaanse Marinierskorps
Tipe Vegvliegtuig
Vervaardiger Grumman Aircraft Engineering Corporation
Nooiensvlug 2 November 1943
Bekendstelling 1944
Onttrek 1954
Status Uit diens gestel
Hoofgebruikers Amerikaanse Vloot
Amerikaanse Marinierskorps
Vervaardig 1943 – 1946
Aantal gebou 364

Die Grumman F7F Tigercat is 'n Amerikaanse swaar vegvliegtuig wat met twee suierenjins aangedryf word. Die ontwerp van die vliegtuig het reeds in 1941 begin. Die doelwit was dat dit vanaf 'n vliegdekskip bedryf kan word. Soos die vliegtuig ontwikkel is, was dit duidelik dat die groter en swaarder as enige ander vliegdekskip gebaseerde vliegtuig gaan wees. Die ontwerp was ook uniek vir sy tyd omrede die vliegtuig oor 'n driewiel onderstel beskik het, tog het dit oor 'n vanghaak beskik en die vlerke kon opvou vir gebruik in vliegdekskepe. Reeds voor die prototipe in Desember 1943 sy nooiensvlug afgelê het, het die Amerikaanse Marinierskorps reeds 'n bestelling vir 500 eenhede van die F7F-1 model geplaas. Hulle wou die Tigercat gebruik as 'n land gebaseerde vegvliegtuig vir nabye ondersteuning vir hulle troepe op die grond. Aflewering van die vliegtuig het reeds in April 1944 begin maar die vliegtuig kon nie betyds gesertifiseer word om deel te neem aan die Tweede Wêreldoorlog nie.

Produksie was verander om die F7F-2N model bou, dit is 'n nagvegter en verskil van die F7F-1 deur 'n brandstof tenk te vervang met 'n radar operateur. Die wapens in die neus is vervang met radartoerusting.

Model F7F-3 was 'n verdere verbetering as 'n vegter/bomwerper: die enjins was kragtiger vir meer krag op hoër hoogtes, die stertvin en die brandstof tenks was groter.

Ontwikkeling het na die oorlog voortgegaan en modelle F7F-3N en F7F-4N is geproduseer. Beide het oor langer neuse beskik om beter radartoerusting te kan huisves. Sommige F7F-3's was toegerus vir elektroniese en fotografiese verkenning. Die Tigercat was in aksie tydens die Korea-oorlog. Eenheid VMF(N)-513 was in Japan gebaseer toe die oorlog uitgebreek het en was onmiddellik in aksie as nagvegters. Die Marinierskorps was die enigste diens wat die Tigercat gebruik het.

Tegniese besonderhede[wysig | wysig bron]

Besonderhede van die Grumman F7F-3N Tigercat:
Item Statistiek
Aantal motore 2
Tipe motor Skroef
Vervaardiger Pratt and Whitney R-2800-34W Double Wasp stermotor.
Kraglewering per motor 2 100 perdekrag
Vlerkspan 15,7 m
Lengte 13,8 m
Hoogte 5,06 m
Vlerkoppervlakte 42,27 m2
Maks. opstygmassa 11 666 kg
Maksimumsnelheid 700 km/h
Operasionele hoogte 12 369 m
Togafstand 1 609 km
Klimvermoë 1 380 m per minuut
Bewapening Vier 20 mm kanonne in die vlerke

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]