Harold Delos Babcock

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Harold Delos Babcock
Gebore 24 Januarie 1882
Edgerton, Wisconsin
Oorlede 8 April 1968
Nasionaliteit Amerikaans
Vakgebied Sterrekunde
Instelling(s) Mount Wilson Observatorium
Alma mater Universiteit van Kalifornië, Berkeley
Bekend vir Sonspektroskopie en magnetiese velde op die son/sterre
Invloed op Horace W. Babcock

Harold Delos Babcock (24 Januarie 1882 - 8 April 1968) was 'n Amerikaanse sterrekundige, en die vader van Horace W. Babcock. Hy was van Engelse en Duitse herkoms. [1] Hy is in Edgerton, Wisconsin, gebore voordat hy sy hoërskool loopbaan in Los Angeles voltooi het, en is in 1901 by die Universiteit van Kalifornië, Berkeley, aanvaar is. [2] Hy het vanaf 1907 tot 1948 by die Mount Wilson-sterrewag gewerk. Hy het in sonspektroskopie gespesialiseer en die verspreiding van magnetiese velde oor die son se oppervlak gekarteer. Saam met sy seun het hy die bestaan van sterk magnetiese velde in sekere sterre bekend gemaak. In 1953 het hy die Bruce-medalje gewen. [3]

Die Babcockkrater op die maan is na hom vernoem, asook die asteroïde 3167 Babcock (gesamentlik na hom en sy seun).

Doodsgetuienisse (orbutuaries)[wysig | wysig bron]

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. NNDB entry
  2. Hockey, Thomas (2009). The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-31022-0. Besoek op 22 Augustus 2012.
  3. Bruce Medal page

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]