Indapamied
|
|
Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie. Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word. |
| Indapamied | |
|---|---|
| |
| Chemie | |
| Chemiese formule | C16H16ClN3O3S |
| Molêre massa | 365.835 g/mol |
| Voorkoms | wit tot geel, kristallyn |
| Smeltpunt | 161 |
| Oplosbaarheid | 75 mg/L |
| CAS-registernommer | 26807-65-8 |
| Farmakokinetika | |
| Proteïengebonde | 71-79% |
| Metabolisme/uitskeiding | Lewer |
| Eliminasie-halfleeftyd | 14–18 uur |
Indapamied is 'n tiasied-verwante diuretikum wat algemeen gebruik word in die behandeling van hipertensie (hoë bloeddruk), asook tydens hartversaking.
Indapamied is in 1974 op die mark geplaas deur Servier Laboratoires van Frankryk.[1] Dit word sedertdien onder verskeie handelsname, ook generies, bemark. Die bekendste name is Natrilix, Fludex en Lozol (VSA).[2] Kombinasiepreparate met perindopril ('n AOE-remmer) is ook beskikbaar.
Farmakologiese werking[wysig | wysig bron]
Indapamied bevorder die uitskeiding van water en soute deur die niere, wat dan die bloeddruk verlaag. Die werking is soortgelyk aan tiasied-diuretika, maar indapamied val in die chemiese indool-tipe van chlorosulfoonamied en beskik nie oor 'n tiasied-ring soos die tiasied-diuretika nie.
Vorm en samestelling[wysig | wysig bron]
Indapamied is generies beskikbaar as 1.25 mg en 2.5 mg nie-gekeepte tablette.[3]
Aanwysings[wysig | wysig bron]
Hipertensie en edeem as gevolg van hartversaking. Daar is tydens die HYVET-ondersoek bewys dat indapamied beroerte verminder wanneer dit met of sonder perindopril toegedien was aan persone ouer as 80 jaar, vir die behandeling van hipertensie.[4]
Dosis en toediening[wysig | wysig bron]
Die volwasse dosis is 1.25 tot 5 mg, eenkeer daagliks per mond, gewoonlik in die oggend toegedien.
Teenaanwysings[wysig | wysig bron]
Indapamied is teenaangedui waar bekende hipersensitiwiteit vir sulfoonamiede voorkom, erge nier- of lewerversaking en hipokalemie (lae bloedvlakke van kalium).
Daar bestaan onvoldoende veiligheidsdata om indapamied te gebruik tydens swangerskap of borsvoeding.
Interaksies[wysig | wysig bron]
Die kombinasie van indapamied met litium moet vermy word.
Voorsorgmaatreëls[wysig | wysig bron]
Serumvlakke van kalium en uriensuur behoort gemonitor te word, veral wanneer die pasiënt moontlik kan lei aan jig of hipokalemie.
Newe-effekte[wysig | wysig bron]
Algemene newe-effekte is hipokalemie, moegheid, ortostatiese hipotensie (bloeddrukafname wanneer persoon skielik opstaan) en allergiese reaksies.
Oordosis[wysig | wysig bron]
Simptome van oordosering word geassosieer met die diuretiese effek, m.a.w. elektroliet-versteurings, hipotensie en spierswakheid. Behandeling behoort simptomaties te wees, gerig op die herstel van die elektrolietwanbalans.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Frans octrooi 2003311, "Nouveaux dérivés de la N-amino indoline disubstituée et leur procédé de préparation" van 7 november 1969 aan Science Unie et Cie., Société Française de Recherche Médicale.
- ↑ http://www.rxlist.com/lozol-drug.htm
- ↑ http://online.lexi.com/crlsql/servlet/crlonline
- ↑ "HYVET Trial".