Kalambo-waterval

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die Kalambo-waterval op die grens van Tanzanië en Zambië is die tweede hoogste waterval in Afrika.

Ligging[wysig | wysig bron]

Die Kalamborivier vloei suidwaarts in Tanzanië. By die grens met Zambië draai die rivier weswaarts om 8 km verder by die suidoostelike punt van die Tanganjikameer uit te mond. Dit is net suidoos van die punt waar die lande Tanzanië, Zambië en die Demokratiese Republiek van die Kongo bymekaarkom. Die val lê by 8° 35′ 47″ suid en 31° 14′ 25″ oos, 1390 m bo seevlak, suidoos van Kasanga (voorheen Bismarcksburg) in die Ruvumastreek van Tanzanië en 33 km noordwes van Mbala (voorheen Abercorn) in die noordelike provinsie van Zambië.

Waterval[wysig | wysig bron]

Weens sy ononderbroke val van 221 m is hierdie waterval naas die Tugelawaterval die hoogste in Afrika en op 11 na in die wêreld. In ‘n baie droë seisoen is die val slegs 2 m breed, maar in ‘n goeie reënvaljaar word dit soms tot 18 m breed. Dit val in ‘n kloof van ‘n kilometer breed en 300 m diep. Effens stroomaf is daar nog twee stroomversnellings. Die waterval is moeilik bereikbaar. Dit verg ‘n voetslaantog van ‘n hele paar uur.

Argeologie[wysig | wysig bron]

In 1953 is daar net bo die val ‘n droë meerbekken ontdek. Dit is een van die belangrikste argeologiese vondsplekke in Afrika. Bewyse is hier gevind van deurlopende bewoning sedert die Steentydperk en vroeë Ystertydperk.

Maraboeneste[wysig | wysig bron]

Op die rotslyste by die val is neste en broeiplekke van die skaars maraboe.

Wêrelderfenisgebied[wysig | wysig bron]

In 2009 is die waterval ingesluit in Unesco se voorlopige lys van wêrelderfenisgebiede. Dit is weens die besondere waterval sowel as die belangrike oudheidkundige terrein. Die hele gebied is tot nasionale monument verklaar.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]