Leichte Kavallerie
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Leichte Kavallerie ( Ligte Kavallerie) is 'n operette in twee bedrywe deur Franz von Suppé, met 'n libretto deur Karl Costa. Dit is die eerste keer op 21 Maart 1866 in die Karelteater, Wene, opgevoer.
Die oorspronklike werk speel af in 'n 19de-eeuse Oostenrykse dorp waar verskeie liefdesintriges en die ontdekking van 'n vader-dogter familieband gepaard gaan met die koms van 'n regiment hussars. In 1934 het Hans Bodenstedt die operette heeltemal herskryf. Dit speel af in die 18de eeu te midde van die hofintriges van 'n hertog en sy Hongaarse gravin-minnaar, wie se balletgeselskap na verwys word as die ligte kavallerie.
Terwyl baie van die operette relatief obskuur bly, is die Kavallerie ouverture een van Suppé se bekendste werke. Die musiek uit die operette is in 1935 gebruik as die klankbaan van 'n gelyknamige rolprent. [1]
Rolle[wysig | wysig bron]
- Overture (lêerinligting) — speel in blaaier (beta)
- The overture to Leichte Kavallerie, played by the United States Marine Band
- Probleme om na lêer te luister? Sien die mediahulp.
| Karakter | Stemtipe | Premiere-rolverdeling, 21 Maart 1866 (Dirigent) |
|---|---|---|
| Bums, die burgemeester | bas | Louis Grois |
| Apollonia, sy vrou | alt | Minna Walter |
| Jimber Pankraz, ' n kruidenier | stem | Josef Matras |
| Eulalia, sy vrou | mezzo-sopraan | Bachmann |
| Weissling, die bakker | stem | |
| Dorothea, sy dogter | sopraan | |
| Kitt, ' n glasier | stem | |
| Regina, sy dogter | sopraan | |
| Vilma, ' n weeskind | sopraan | Karoline Mayer |
| Hermann, minnaar van Vilma | tenoor | Albert Telek |
| Janos, ' n hussar | bas | Karl Treumann |
| Stefan, ' n hussar | tenoor | Franz Eppich |
| Carol, ' n hussar | Vokaal |
Verhaal[wysig | wysig bron]
Bedryf 1 - Die mark[wysig | wysig bron]
Vilma is 'n weeskind wat deur die gemeenskap grootgemaak is. Nou het sy 'n mooi jong vrou geword wat die koppe van al die mans van die gemeenskap laat draai, en ook diegene wat reeds getroud is. In reaksie daarop kla die mans se vroue by die burgemeester (Bums), en die raad begin Vilma se gedrag ondersoek. Bums en Pankraz is heimlik verlief op Vilma, maar op aandrang van hul jaloerse vrouens moet hulle 'n raad byeenroep om die verbanning van Vilma te ondersoek. Die raadslede kom egter tot geen besluit nie.
Vilma stel nie belang in die manspraatjies nie, want sy is verlief op Hermann. Hierdie idilliese toestand word egter onderbreek deur die toetrede van die Hongaarse Hussars. Onder leiding van hul sersant Janos skuif die mans na die wonings van die burgers in die distrik, terwyl die vroulike bevolking die soldate met 'n gejuig verwelkom.
Bedryf 2 - Die mark[wysig | wysig bron]
Hermann probeer tevergeefs om met Vilma te trou. Sy voog, burgemeester Bums, weier om sy goedkeuring te gee, maar koester steeds hoop vir die jong mooi vrou. Teleurgesteld, probeer Hermann om by die Hussars aan te sluit en tree in gesprek met Janos. Janos wil Hermann help, want hy het sedertdien opgemerk hoe skandalig die dorpie bedryf word. Hy besluit om 'n truuk op die vroue en mans van die dorp te speel.
Janos belowe in die geheim aan Bums en Pankraz om 'n tête-à-tête te reël met Vilma. In plaas van Vilma, lok hy egter Eulalia, die vrou van Pankraz, na hierdie byeenkoms. Eulalia, wat nie 'n verhouding met Janos het nie, besluit om Janos by die ontmoetingsplek te ontmoet, met die gevolg dat Apollonia, die vrou van Bums, die hele saak afluister. Toevallig ontmoet Carol en Stefan by hierdie ontmoetingspunt in die donker met die dogters Dorothea en Regina.
Janos is jammer oor die ongelukkige minnaars, Hermann en Vilma, omdat hy 'n soortgelyke situasie in sy jeug beleef het. Toe hy jonk was, het hy Zinka liefgehad, met wie hy weens sy armoede nie kon trou nie. Hy is gedwing om haar te verlaat en het haar nooit weer gesien nie. Hy dink terug aan sy ou liefde, en onthou 'n liedjie wat hy altyd saam met Zinka gesing het. Skielik hoor hy dieselfde liedjie. Maar dit is nie Zinka nie, maar Vilma, wat hierdie hartseer en droefgeestige lied sing. Sy het dit in haar kinderjare by haar ma geleer.
Janos soek na die sanger in die duisternis en vind Vilma. Sy vrae dui daarop dat Vilma tot sy groot verrassing sy dogter is. So groot soos die vreugde oor die vind van sy dogter is, so groot is sy woede ook oor die behandeling van Vilma in hierdie stad. Die truuk waarmee hy vorendag gekom het, word voltooi. Nadat alle betrokkenes so belaglik as moontlik gemaak is, dwing Janos die burgemeester om tot die troue tussen Vilma en Hermann toe te stem.
Soos wat Bums gedwing word om sy seën te gee, klink die sein uit om weg te mars. Die Hussars kom in die mark bymekaar en ry gelukkig terug soos hulle gekom het; die Ligte Kavallerie het sy plig gedoen.
Verwysings[wysig | wysig bron]
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Youtube video - ouverture uit Lechte Kavallerie
- Welt der Operette-bladsy oor die oorspronklike weergawe van 1866, verkry 7 Junie 2010 Geargiveer 4 Maart 2016 op Wayback Machine
- MIDI-lêer van Light Cavalry Overture
