Gaan na inhoud

Nederlands-Zuid-Afrikaanse Vereniging

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Zuid-Afrikahuis, Keizersgracht 141, Amsterdam

Die Nederlands-Zuid-Afrikaanse Vereniging (NZAV) is die oudste op Suid-Afrika gerigte organisasie in Nederland en is gevestig in die Suid-Afrika Huis aan die Keizersgracht in Amsterdam.[1]

Doelstelling

[wysig | wysig bron]

Die NZAV se oogmerk is die bevordering van die kulturele bande tussen Suid-Afrika en Nederland in die breedste sin van die woord, maar veral op die gebied van die onderwys, wetenskap en letterkunde.

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die NZAV is op 12 Mei 1881 in Utrecht gestig ná die verontwaardiging wat in Nederland losgebars het na die Britse anneksasie van die Zuid-Afrikaansche Republiek in 1877 en die geesdrif wat die Eerste Vryheidsoorlog in Nederland vir die Boeresaak opgewek het. Die eerste erevoorsitter was die bioloog prof. Pieter Harting en ander prominente lede was die Nederlandse politikus en teoloog dr. Abraham Kuyper, die sakeman, reisiger en konsul-generaal van die Oranje-Vrystaat in Nederland, dr. H.P.N. Muller, die teoloog prof. J.W. Punt, die filosoof prof. Cornelis Bellaar Spruyt en die medikus prof. Hendrik Burger. Spruyt was drie jaar sekretaris en vier jaar voorsitter, Pont was 26 jaar die voorsitter en Burger 33 jaar die voorsitter van die NZAV.

Aktiwiteite

[wysig | wysig bron]

Die NZAV bedryf in samewerking met die Suid-Afrikaanse Instituut 'n argief, navorsingsentrum en biblioteek in Suid-Afrika Huis. Dit publiseer die Maandblad Zuid-Afrika, beheer die Stigting Studiefonds vir Suid-Afrikaanse Studente (SSF), reik die Van Riebeeck-penning uit en organiseer sosiale byeenkomste (die bekende “koffietafel”) om Afrikaans- en Nederlandssprekendes in Nederland met mekaar in aanraking te bring.

Vroeëre aktiwiteite

[wysig | wysig bron]

Tydens die Tweede Vryheidsoorlog het die NZAV ambulanse gereël om gewonde burgers te versorg en bystand is verleen aan krygsgevangenes op St. Helena en Ceylon. Ook is gehelp met die reëlings van pres. Paul Kruger se besoek aan Amsterdam in 1900. Na die oorlog is gehelp met die heropbou van die voormalige Boere-republieke. Burgers is na die oorlog gerepatrieer en dokters, predikante en onderwysers is in Nederland gewerf om in Suid-Afrika te kom werk. Ook is steun verleen aan 'n groep Boere wat hulle na die oorlog liewer in Suidwes-Afrika (Namibië) wou vestig. Vir baie jare het die organisasie in Nederland feesvieringe gereël vir Krugerdag en Geloftedag. In 1925 is die geboorte van pres. Kruger 100 jaar tevore luisterryk herdenk. Met dieselfde geesdrif is die Van Riebeeckfees in 1952 gevier. Verskeie Volkspele-groepe is in Nederland ontvang. Aanvanklik om Nederlands en later om Afrikaans as taal te propageer, het die NZAV die Suid-Afrikaanse Taalbond aktief gesteun. Afrikaanse boeke is in Nederland aan belangstellendes beskikbaar gestel. In 1931 is die Nederlandse kultuurhistoriese instituut aan die Universiteit van Pretoria gestig en 20 jaar later ook so 'n instituut aan die Universiteit van Kaapstad. Op 31 Mei 1951 is die kultuurverdrag tussen die regerings van Suid-Afrika en Nederland gesluit. Reeds vanaf 1881 is Nederlandse emigrasie na Suid-Afrika aangemoedig deur voorligting en lesse in Afrikaans aan voornemende landverhuisers te bied.

Bibliografie

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Webwerf NZAV" (in Nederlands). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2017. Besoek op 9 Mei 2016.