Novalis (musiekgroep)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Novalis
OorsprongDuitsland
GenresSimfoniese rockmusiek, Romantiese rockmusiek
Jare aktief1971 - 1985

Novalis was 'n Duitse musiekgroep wat in die 1970's sukses met simfoniese progressiewe rockmusiek en Romantiese liriese liedtekste behaal het. Hul bekendste langspelers het Sommerabend (1976) en Wer Schmetterlinge lachen hört (1978) ingesluit. Naas hul eie liedtekste het die groep ook gebruik gemaak van liriese werke van hul naamgewer, die vroeg-Romantiese digter en skrywer Novalis (1772-1801), waaronder gedigte soos Wunderschätze en Wenn nicht mehr Zahlen und Figuren...

Musikale loopbaan[wysig | wysig bron]

Die musikale loopbaan van Novalis het in 1971 in Hamburg begin toe die sanger Jürgen Wenzel en die bassis Heino Schünzel in 'n dagbladadvertensie belangstellende musikante vir die stigting van 'n nuwe musiekgroep gesoek het. Saam met die klawerbordspeler Lutz Rahn, die tromspeler Hartwig Biereichel en die kitaris Carlo Karges (1951-2002) het hulle as Mosaik opgetree. Die groep se naam is 'n rukkie later gewysig na Novalis. Die sanger Wenzel het die groep ná die vrystelling van hul debuutalbum in 1973 verlaat en is deur Heino Schünzel vervang. Carlo Karges, wat by die sangeres Nena se groep aangesluit het, is deur Detlef Job vervang. In 1976 het die Oostenrykse vokalis Fred Mühlböck by Novalis aangesluit.

Op hul debuutalbum met swaarmoedige rockmusiek, waarvoor geen elektriese kitare gebruik is nie, en variasies van klassieke musiekstukke het Novalis nog alle liedtekste in Engels voorgedra. Novalis se destydse musikale konsep van "romantiese rockmusiek" is deur kritici aanvanklik gelykgestel aan werke van Pink Floyd en King Crimson.[1] Eers in 1975 het hul nuwe vervaardiger, die bekende sanger en vroeëre lid van die musiekgroep Rattles, Achim Reichel, hulle oortuig om liewer na Duits oor te skakel. Naas hul eie liriese liedtekste het Novalis nou ook begin om onder meer gedigte van hul naamgewer, die vroeg-Romantiese Duitse digter Novalis, te toonset.

Met hul langspelers Sommerabend, Brandung en Vielleicht bist du ein Clown? het Novalis hul grootste sukses behaal. Dit was veral die kombinasie van simfoniese progressiewe rockmusiek, 'n musiekstroming wat indertyd uiters gewild was, en Fred Mühlenbeck se kenmerkende sangstem wat Novalis se musiek so uniek gemaak het en aanklank by sowel Duitse asook internasionale gehore gevind het. In Japan was Novalis met sowat 50 000 verkoopte albums selfs die gewildste Duitse musiekgroep ná die Scorpions. In 1978 het Lutz Rahm sy solo-album Solo-Trip vrygestel.

In 1979 het Novalis hul eerste konsepalbum, Flossenengel, waarin hulle die omstrede kommersiële walvisvangs getematiseer het. Van die inkomste, wat uit die verkope van die langspeler gemaak is, het Novalis die World Wildlife Fund met donasies ondersteun.

In die vroeë 1980's het Novalis se musiekstyl gaandeweg minder gewild geraak by gehore en is deur nuwe musikale stromings soos die Neue Deutsche Welle verdring. Novalis het 'n tyd lank met nuwe style geëksperimenteer, en die groeplede het verskeie kere gewissel. Uiteindelik het die groep besluit om te ontbind.

In 1984 en 1985 het Novalis met die album Nach uns die Flut en 'n laaste toer afskeid van hul aanhangers geneem. In 1993 het Rahn en Biereichel nog 'n lewendige toetsalbum, Novalis lebt!, vrygestel. Omstreeks 2012 het twee plate-etikette, SPV en MiG, met die hervrystelling van alle viniel-albums as kompakskywe begin.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Diskografie[wysig | wysig bron]

  • 1973 Banished Bridge (Album)
  • 1975 Novalis (Album)
  • 1976 Sommerabend (Album)
  • 1977 Konzerte (Lewendige album)
  • 1977 Brandung (Album)
  • 1978 Vielleicht bist du ein Clown? (Album)
  • 1978 Wer Schmetterlinge lachen hört (Toetsopname)
  • 1978 Sonnenwende (Toetsopname)
  • 1979 Flossenengel (Album)
  • 1980 Rock On Brain (Toetsopname, dubbellangspeler)
  • 1981 Augenblicke (Album)
  • 1982 Neumond (Album)
  • 1982 Visionen (Toetsopname)
  • 1983 Sterntaucher (Album)
  • 1984 Bumerang (Album)
  • 1985 Nach uns die Flut (Album)
  • 1993 Novalis lebt! (Lewendige toetsopname)
  • 1995 Flossenengel (Toetsopname)
  • 2009 Letztes Konzert 1984

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Musikale loopbaan


Media


Onderhoude