Peripatus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Illustrasie van 'n volwasse Peripatus

Peripatus is 'n interessante diergenus wat 'n skakel vorm tussen wurms en insekte. Omtrent 20 spesies is bekend, wat voorkom in Suid-Afrika, Australië, Nieu-Seeland, Suid-Amerika en in die Wes-Indiese Eilande.[1]

Anatomie en verwantskappe[wysig | wysig bron]

Hulle het 'n lang liggaam soos dié van 'n wurm of ruspe, maar die segmente of partisies is nie uitwendig sigbaar nie. Inwendig is hulle egter duidelik onderskeibaar. Daar is geen onderverdeling tussen borsstuk en agterlyf nie. Die kop dra voelers en kake. Die liggaam is toegerus met kort gelede pote (14 tot 24 pare), soos 'n duisendpootagtige. Soos die myriapode word hulle onder klippe en in verrotte hout aangetref, en voed op insekte endiesmeer. Hul inwendige struktuur is noemenswaardig. Hulle beskik oor een paar lusvormige buise in elke segment van die liggaam, soos dié van wurms, en benewens oor asemhalingsbuise soos dié van insekte en myriapode.[1]

Strukturele kenmerke van twee verskillende subkoninkryke van diere word aldus in Peripatus verenig. Dit is 'n soort ongespesialiseerde oorbruggingsvorm tussen wurms en myriapode, en die myriapode sluit aan by die basale insekte. Peripatus is besonder interessant vir dierkundiges as 'n oorlewende van 'n baie antieke dierefamilie en as 'n skakel tussen die wurms en geleedpotiges.[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 The New Student's Reference Work, 1914, p. 1453