Pictorialisme

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Dood as onderwerp: Fading away (1858) deur Henry Peach Robinson (1830-1901)

Pictorialisme was 'n stylrigting in die laat 19de eeuse en vroeë 20ste eeuse kunsfotografie. Die doelwit van pictorialistiese fotograwe was nie om 'n foto van 'n onderwerp te neem soos dit vir 'n klein oomblik in die realiteit gelyk het nie, maar eerder om 'n simboliese afbeelding van gemoedstoestande of grondleggende waardes te skep.[1]

As internasionale kunsstroming was pictorialisme 'n poging om fotografie as 'n kunsvorm te vestig wat gelykstaan aan ander visuele kunste. Ná drie dekades van vurige debatte onder fotograwe, skilders en kunskritici het fotografie uiteindelik erkenning gekry as selfstandige kunsvorm en het belangrike kunsmusea begin om fotokuns te vertoon.

As estetiese beweging was pictorialisme 'n poging om fotografie as kuns van sy objektiewe en meganiese noukeurigheid te bevry en dieselfde soort subjektiwiteit na te streef wat eie is aan skildery - met sagte en vae omlynings. Pictorialisme het saam met die simbolisme ontwikkel, en dit was juis die verwerping van die moderne wêreld wat albei stylrigtings gemeen gehad het. Die onderwerpe van pictorialistiese fotograwe was nostalgies van aard of het buite tyd gestaan. Met hul foto's het hulle historiese gebeurtenisse, mites, godsdienstige onderwerpe, landskapstonele of naakstudies uitgebeeld.[2]

Maar terwyl die pictorialisme met sy tematiek en estetiek na die verlede teruggeblik het, was die fotografiese tegnieke, wat hy ontwikkel het, nogal gewaagd - versagte fokussering, spesiale objektieflense, en die grafiese bewerking van fotos. Aan impressionistiese skilderkuns het pictorialiste die besondere styl ontleen waarmee die atmosfeer en lig van 'n toneel vasgevang is.[3]

Leidende pictorialistiese fotograwe sluit Robert Demachy, Alvin Langdon Coburn, Frank Eugene, Edward Steichen en Alfred Stieglitz in. Pictorialisme het sy bloeityd tussen die laat 19de eeu en die Eerste Wêreldoorlog beleef - met uitsondering van Japan waar die styl nog tot omstreeks 1925 rigtingwysend was. Pictorialistiese foto's is egter nog tot in die laat 1950's deur kunsfotograwe afgeneem.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. P. C. Bunnell: Für eine moderne Fotografie – Die Erneuerung des Pictorialismus. In: Michel Frizot: Neue Geschichte der Fotografie. Keulen: Könneman 1998, bl. 311
  2. "www.arte.tv, 31 Oktober 2013: Der Pictorialismus. Besoek op 8 Junie 2014". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Januarie 2014. Besoek op 8 Junie 2014.
  3. "Duden Schülerlexikon Kunst: Fotografische Stilrichtungen und Strömungen". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 November 2014. Besoek op 8 Junie 2014.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]