Regulering van onbemande vliegtuie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n MQ-9 Reaper in vlug (2007)

Die gebruik van 'n Onbemande Vliegtuig (OV) word algemeen deur die nasionale lugvaartowerheid van die betrokke land gereguleer.

Sertifisering[wysig | wysig bron]

Een van die belangrikste struikelblokke tot vinnige, volskaalse groei van kommersiële onbemande vliegtuie, is die versekering van veiligheid. Terwyl etlike sertifiseringsagentskappe spook om tred te hou met die unieke vereistes van hierdie vinnig groeiende bedryf, is een ding duidelik – standaarde vir bemande vliegtuie is vinnig besig om na OV's oor te spoel. Om vir die komplekse elektroniese kommunikasie en beheer van hierdie stelsels te voorsien, moet daar spoedig aan regulasies DO-178C en DO-254 vir sagteware- en hardewareontwikkeling voldoen word.[1] In die meeste gevalle kan die onbemande vliegtuie slegs as deel van 'n stelsel bedryf word, vandaar die term "Onbemande Vliegtuie Stelsel" of OVS . Die OVS bestaan uit 'n onbemande vliegtuig (OV), 'n afgeleë vlieënierstasie en die bevel-, beheer- en kommunikasieskakels wat hulle verbind.[2]

In 2011,[2] het die Internasionale Burgerlugvaartorganisasie van die Verenigde Nasies omsendbrief 328 gepubliseer – hierdie dokument verklaar dat 'n OV gelykstaande vlakke van veiligheid as bemande vliegtuie moet demonstreer, en dus aan die betrokke regering se reëls vir vlug en vlugtoerusting moet voldoen. In die Verenigde State van Amerika het die Kongres in 2012 'n wet uitgereik wat die Federale Lugvaart Administrasie verplig om voorsorg te tref vir die toelaat van OV's in die kommersiële lugruim. Dit het gelei tot die uitreiking van "Die integrasie van die Siviele Onbemande Vliegtuie Stelsels (OVS) in die Nasionale lugruimstelsel (NAS) Padkaart”.[1] Vanaf 2014 is 'n lugwaardigheid-sertifikaat die enigste manier om toegang tot die Amerikaanse Nasionale Lugvaartstelsel te verkry.[3]

Die padkaart is, in wese, 'n aanvaarding dat OV's soortgelyke lugwaardigheid as konvensionele bemande vliegtuie vereis.[1]

Per Land[wysig | wysig bron]

Die Europese Unie sien voordele en uitdagings vir die gebruik van OV's, en in 2014 stel hulle 'n stel regulasies op om mense se veiligheid, sekuriteit en privaatheid te beheer ten opsigte van onbemande vliegtuie.[4]

Australië[wysig | wysig bron]

In 2013 het 'n woordvoerder van die Departement Siviele Lugvaartveiligheid gesê dat afstandbeheerde vliegtuie ten minste 30 m weg van strukture, geboue en mense moet wees. Daar moet ook vooraf by die plaaslike raad seker gemaak moet word in watter areas hulle gebruik mag word.[5]

Die Departement Siviele Lugvaartveiligheid se regulasies vereis ook dat OV's in 'n manier bedryf moet word sodoende geen vorm van gevaar kan genereer nie.[6]

Frankryk[wysig | wysig bron]

Vlugte oor kernkragsentrales is onwettig in Frankryk, met 'n gevangenisstraf van een jaar of 'n boete van €75,000 indien 'n vliegtuig binne 5 km horisontaal of 1 km vertikaal van 'n sentrale kom.[7]

Ierland[wysig | wysig bron]

In 2012 het die Ierse Lugvaart Departement 'n dokument gepubliseer waarin die veiligheidsvoorwaardes vir onbemande vliegtuie beskryf is.[8] Die departement se beleid is dat onbemande vliegtuie nie gevlieg mag word sonder dat die operateur vooraf toestemming van hulle ontvang het nie.[8]

Suid-Afrika[wysig | wysig bron]

In April 2014 het die Suid Afrikaanse Siviele Lugvaart Departement aangekondig dat hulle gaan ingryp in die onwettige vlieg van OV's in Suid Afrikaanse lugruim.[9] Hulle het ook verklaar dat geen vlugte gemagtig is nie, en dat huidige vlugte onwettig is.[9] Merkwaardige groei in OVs het die departement genoodsaak om regulasies in plek te stel om onbemande vliegtuie in die Suid-Afrikaanse lugruim te akkommodeer. Boetes van tot R50 000 of 10 jaar gevangenisstraf kan aan oortreders opgelê word.[9]

Na afloop van besprekings tussen sleutelspelers soos vervaardigers, verbruikers en ander lugruim gebruikers, is 'n konsep voorgelê aan die minister van vervoer vir die hersiening en goedkeuring van die wetgewing op die gebruik van OV's. Die nuwe wetgewing het in effek gekom op 1 Julie 2015 en word genoem die agste verandering van die Suid-Afrikaanse Lugvaart Regulasies, 2015.[10]

Die nuwe regulasies fokus sterk op veiligheidsaspekte, onder andere dat OV's nie hoër as 120 m, of nader as 50 m aan 'n persoon of groep persone mag vlieg nie, tensy vooraf goedkeuring van die departement verkry is.[10]

Lugruimbeperkings geld ook vir vlugte bo-oor, of in die nabyheid van:[10]

  • Kernaanlegte
  • Tronke
  • Polisiestasies
  • Hofgeboue
  • Nasionale sleutelpunte

Die vlieg van OV's naby bemande vliegtuie is streng verbode. Operateurs moet inskakel by lugverkeer owerhede vir die area waarin hulle vlieg en rekord moet gehou word van alle vlugte. Publieke paaie mag ook nie gebruik word vir opstyg en landings van onbemande vliegtuie nie.[10]

Nog 'n veiligheidsregulasie verbied die vlieg van 'n onbemande vliegtuig in ongunstige weerstoestande waar sigbaarheid nadelig beïnvloed word. Afsonderlike goedkeuring word vereis waar die lyn van sig onbeheerbaar is, of vir vlugte in die nag.[10]

Huidige regulasies laat ook nie toe dat OV's gebruik word vir aflewerings of vervoer van goedere nie. Uit 'n stokperdjie oogpunt mag OV's ook nie gebruik word om 'n ander vliegtuig te sleep nie en formasie vlugte word ook verbied.[10]

Operateurs van OV's moet beskik oor 'n Siviele Lugvaart Departement goedgekeurde lisensie en 'n brief van goedkeuring wat geldig is vir 12 maande. Enige voorvalle moet aangemeld word by die betrokke owerhede, veral as ernstige skade of besering veroorsaak is.[10]

Verenigde Koninkryk[wysig | wysig bron]

Die Verenigde Koninkryk se Siviele Lugvaart Departement vereis dat nie-militêre OV's groter as 20 kg in staat moet wees om outomaties ander vliegtuie te kan opspoor en stuur om hulle te vermy. Dit is egter 'n tegnologie wat steeds uitstaande is in die meeste onbemande vliegtuie in privaat gebruik.[11]

Vanaf 2013 vereis die departement lyn van sig vir die vlieg van OV's kleiner as 20 kg en ook dat vlugte verbied word binne 150 m vanaf 'n beboude area en binne 50 m vanaf enige voertuig of persoon. OV's mag ook nie vir kommersiële doeleindes gebruik word nie.[12][11]

Verenigde State[wysig | wysig bron]

Die Verenigde State se Federale Lugvaart Departement het die naam onbemande vliegtuig aanvaar vir die beskryf van 'n vliegtuig sonder enige bemaning aan boord.[13] Om 'n OV te vlieg vir nie-ontspannings doeleindes moet operateurs 'n sertifikaat bekom vir toelating tot die nasionale lugruim.[14] Bykomend tot die sertifikaat word die gebruik van OV's vir wetstoepassing deur elke staat afsonderlik beheer.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 Navigating Regulatory Compliance for UAV Electronics Development. 1 Mei 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Maart 2017. Besoek op 20 Mei 2015. {{cite book}}: |magazine= ignored (hulp)
  2. 2,0 2,1 Cary, Leslie; Coyne, James. "ICAO Unmanned Aircraft Systems (UAS), Circular 328". 2011-2012 UAS Yearbook – UAS: The Global Perspective (PDF). Blyenburgh & Co. pp. 112–115. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 4 Maart 2016. Besoek op 26 September 2021.
  3. "Fact Sheet – Unmanned Aircraft Systems (UAS)" (in Engels). Federal Aviation Administration. 6 Januarie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Januarie 2016. Besoek op 28 Mei 2014.
  4. Siim Kallas|Kallas, Siim. "European Commission calls for tough standards to regulate civil drones" Europese Unie, 8 April 2014. Besoek op 9 April 2014.
  5. Kontominas, Bellinda (4 Oktober 2013). "Mystery drone collides with Sydney Harbour Bridge" (in Engels). The Sydney Morning Herald. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2017. Besoek op 5 Oktober 2013.
  6. Grubb, Ben (8 Julie 2014). "Drone operators involved in athlete's injury referred to Director of Public Prosecutions" (in Engels). The Sydney Morning Herald. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2017. Besoek op 8 Julie 2014.
  7. de la BAUME, Maïa (3 November 2014). "Unidentified Drones Are Seen Above French Nuclear Plants" (in Engels). The New York Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2017. Besoek op 9 November 2014.
  8. 8,0 8,1 "Operation of Unmanned Aircraft Systems in Irish Airspace". Irish Aviation Authority. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Januarie 2014. Besoek op 6 Julie 2013.
  9. 9,0 9,1 9,2 "CAA to hit illegal drone flyers with hefty fines" (in Engels). News24. 3 April 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Maart 2020. Besoek op 3 April 2014.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 "12 Things you need to know about SA's new drone rules" (in Engels). News24. 18 Mei 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Desember 2016. Besoek op 20 Mei 2015.
  11. 11,0 11,1 Reed, Jim (29 Augustus 2012). "The skies open up for large civilian drones" (in Engels). BBC News Technology. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Oktober 2019. Besoek op 8 April 2013.
  12. Sclesinger, Fay (16 Maart 2013) "Animal activists to use drones in fight against illegal hunting" The Times, bladsy 17; subscription required
  13. "Unmanned Aircraft Systems".
  14. "FAA: Certificate of Authorization or Waiver (COA)".