Vitamien C

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vitamien C
Vitamien C se chemiese struktuur
Vitamien C in 3D
Chemie
Chemiese formule C6H8O6
Molêre massa 176.12 g/mol
Voorkoms
Oplosbaarheid
CAS registernommer 50-81-7

Vitamien C is 'n wateroplosbare vitamien. Vitamien C kan ook askorbiensuur genoem word. Skeurbuik is 'n siekte as gevolg van die gebrek aan vitamien C en het vroeër baie slagoffers geëis. Daar is later ontdek dat die toevoeging van sitrusvrugte tot die menslike dieet die siekte kan voorkom. In 1932 is vitamien C uit voedsel geïsoleer en daar is bewys dat dit die faktor is wat skeurbuik verhoed.

Baie diere, soos byvoorbeeld rotte, kan hul eie vitamien C vervaardig sodat dit nie ‘n voedingsvereiste by hulle is nie. Vitamien C speel 'n belangrike rol in die liggame van diere, hoewel daar nog nie veel oor die presiese meganisme van werking bekend is nie.

By mens en dier speel Vitamine C 'n rol tydens die vorming van kollageen ('n proteïen wat in bindweefsel, been en bloedvatwande aangetref word) en verskaf waarskynlik ook beskerming teen infeksies. Die vitamien is wateroplosbaar maar nie hittebestand nie en oksideer ook vinnig wanneer dit aan lug blootgestel word, iets wat veral gebeur wanneer voedsel voorberei word. Dit kom veral in vars vrugte en groente, asook in aartappelskille, voor. 'n Mens se daaglikse vitamien C-behoefte is 50 mg en enige inname bokant 75 mg per dag veroorsaak dat die oortollige vitamiene in die urine uitgeskei word.

Bron[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]