Abseil

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Fotoreeks wat wys hoe iemand teen ’n krans abseil.

Abseil[1] (van die Duitse woord abseilen, "met ’n tou laat afsak") is die beheerde afdaal vanaf ’n vertikale struktuur soos ’n krans met behulp van ’n klimtou.

Dié tegniek word deur bergklimmers, grotsoekers en reddingsdienste gebruik om van steil kranse af te gly wanneer dit te steil en/of gevaarlik is om sonder toerusting aan te pak. Spesiale tegnici gebruik dit dikwels om by plekke uit te kom wat moeilik van bo af bereikbaar is vir instandhouding, bouwerk, herstelwerk en inspeksies.[2] Dit is ook ’n sportsoort op sy eie, veral in bergagtige gebiede soos die Kaapse Skiereiland.

Om veilig af te daal gebruik abseilers verskeie tegnieke om die wrywing op die tou in so ’n mate te verhoog dat dit maklik beheerbaar is. Dit sluit in om die tou om die liggaam te draai of spesiale toerusting. Die tegniek word dikwels gekies na aanleiding van spoed, veiligheid, gewig en ander omgewingsfaktore.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Abseil" in die HAT. Aanlyn by viva-afrikaans.org (intekening nodig). Besoek op 2 Maart 2020.
  2. Hill, Pete (2008). The Complete Guide to Climbing and Mountaineering. David&Charles. p. 67. ISBN 978-0-7153-2844-6.

Skakels[wysig | wysig bron]