Aksiologie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Aksiologie (van die Griekse ἀξία axia, "waarde", en -λογία -logia) of waardeleer is die filosofiese bestudering van waardes. Dit is óf ’n versamelnaam vir etiek en estetika,[1] filosofiese velde wat te doen het met die betekenis van waarde, óf die grondslag vir hierdie velde. Die term is in 1902 die eerste keer deur Paul Lapie[2][3] en in 1908 deur Eduard von Hartmann gebruik.[4][5]

Etiek stel ondersoek in na die begrippe "reg" en "goed" in individuele en sosiale gedrag. Estetika het doen met "skoonheid" en "harmonie".

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Random House Unabridged Dictionary Entry on Axiology.
  2. Lapie, Paul (1902). Logique de la volonté. Parys: F. Alcan.
  3. "Axiology and aesthetics - article". www.infotaste.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Oktober 2019. Besoek op 21 Januarie 2018.
  4. von Hartmann, Eduard (1908). Grundriss der Axiologie. Hermann Haacke.
  5. Samuel L. Hart. Axiology—Theory of Values. Philosophy and Phenomenological Research.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]