Amateurpornografie
Amateurpornografie is ’n soort pornografie deur modelle of akteurs wat nie betaal word vir hul werk nie. Werklikheidspornografie daarenteen is professionele porno wat die styl van amateurpornografie naboots.[1] Amateurporno is al een van die winsgewendste en langdurige pornografiese genres genoem.[2]
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Foto's[wysig | wysig bron]
Die bekendstelling van Polaroid-kameras in die 1960's het ware amateurs toegelaat om pornografiese foto's te neem sonder om hulle na ’n ontwikkelaar hoef te stuur wat hulle kon rapporteer vir die oortreding van onwelvoeglikheidswette.[2] Een van die grootste toenames van amateurpornografie het plaasgevind met die ontdekking van die internet, fotoskandeerders, digitale kameras en meer onlangs die kamerafoon. Dit het mense in staat gestel om privaat foto's te neem en dit feitlik onmiddellik te deel, sonder duur verspreidingskoste, en dit het gelei tot ’n toename in die verskeidenheid en gehalte van materiaal.[2] Daar is al beweer dit het in die interneteeu sosiaal meer aanvaarbaar geword om amateurpornografie te maak en kyk.[2]
Sedert die 1990's word pornografiefoto's gedeel en uitgeruil deur aanlyn dienste soos America Online (AOL).[3] Fotodeelwebtuistes soos Flickr en sosiale media soos MySpace word ook gebruik om amateurfoto's te deel – soms naakfoto's, maar ook harde pornografie. ’n Meer private manier van foto's deel is deur Yahoo of Google waar dit in privaat groepe kan geskied waartoe net lede toegang het.
Deesdae is ’n groot bron van kommer kinders en tieners wat, onbewus van die gevare, hul kamerafoon gebruik om foto's en video's te neem wat dan onder hul vriende versprei word.[2] Foto's wat net bedoel is om tussen paartjies gedeel te word, kan nou oor die hele wêreld versprei word.[2]
Amateur-pornografie het ook die opkoms van sterseksvideo's tot gevolg gehad, met sterre soos Pamela Anderson, Paris Hilton en Kim Kardashian.[4] Die toename van gratis "tube"-webtuistes vir amateurpornografie het ook daartoe gelei dat tuisgemaakte video's oor verskeie webtuistes op die internet versprei kan word.[2]
Seksstories[wysig | wysig bron]
Die internet het ook die skryf van seksstories gewild gemaak; dit is baie makliker om te skep as foto's en video's. Van die vroeë 1990's af versprei amateurs hul stories deur groepe soos alt.sex.stories. Terwyl die meeste kommersiële webtuistes geld vra vir beelde, kan stories gewoonlik gratis gelees word en word dit deur opspringkassies en advertensies gefinansier. Sulke webtuistes sluit in Literotica, True Dirty Stories[5] en Lust Library.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Robert Clyde Allen; Annette Hill (2004). The television studies reader. Routledge. p. 565. ISBN 0-415-28323-X.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Stephen Yagielowicz (9 Augustus 2008). "The New Face of Amateur Porn" (in Engels). XBIZ. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Desember 2016. Besoek op 6 Junie 2009.
- ↑ Smith, Greg B. (24 September 1996). "New Rochelle Man Facing Cybersex Rap" (in Engels). New York Daily News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Desember 2019. Besoek op 29 November 2014.
- ↑ Rodger Jacobs (3 Januarie 2006). "Watchersweb" (in Engels). XBIZ. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2020. Besoek op 6 Junie 2009.
- ↑ "True Dirty Stories". True Dirty Stories (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2019. Besoek op 16 Maart 2017.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
