Boesel met steenbokmotiewe

'n Boesel wat soortgelyk is aan die een wat beskryf word

Die boesel met steenbokmotiewe, is 'n prehistoriese pottebakkery-kunswerk wat van Susa 'n belangrike stad in die Ou Nabye Ooste, geleë in die hedendaagse Iran, afkomstig is.

Daar word vermoed dat die voorwerp gedurende die Susa I-periode, tussen 4200 en 3500 v.C. gemaak is. Die boesel is van geverfde terracotta gemaak. Dit is 'n groot voorwerp, met afmetings van 28,90 x 16,40 cm. Die boesel of beker is deur die eerste inwoners van Susa vir begrafnisse gebruik. Die styl van die boesel word deur 'n dierestyl of die oorsprong van voorouers gekenmerk. Hierdie styl is 'n dekoratiewe benadering in kuns met die klem op dieremotiewe. Gevolglik het die beker self verskillende dieremotiewe. Die boonste gedeelte van die beker is met langnekvoëls, wat as 'n soort waadvoël beskou word wat gedurende die winter in die streek se vlaktes gesien word, versier. Die volgende gedeelte op die beker toon leunende honde, vermoedelik saluki- of windhonde, wat jaghonde is wat tipies aan die streek is. Die belangrikste eienskap van die beker is egter die motiewe van steenbokke, wat onder die honde op die beker sigbaar is. Die bok is inheems aan die Zagros-bergreeks naby Susa. Die steenbok word op 'n nie-naturalistiese manier, deur die gebruik van eenvoudige vorms, soos driehoeke, uitgebeeld. Die horings van die bok kurf oor homself en vorm 'n sirkel oor sy liggaam. Die rondheid van die horings en 'n verskeidenheid ander geometriese elemente van die beker toon 'n goeie verwantskap met die silindriese vorm daarvan.

Die beker is in 1906-1908 tydens 'n uitgrawing van 'n Susiaanse nekropolis, onder leiding van Jacques de Morgan, ontdek. Dit word tans in die Louvre-museum in Parys, Frankryk uitgestal. Volgens die museum toon "relatief min bekers van die Susa-begraafplaas dieselfde styl of kwaliteit van vakmanskap."

Sien ook

• Boesel