Gaan na inhoud

Breukmeganika

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Breukmeganika is 'n tak van ingenieurswese en materiaalkunde wat handel oor die studie van krake en hul voortplanting in materiale. Dit verskaf 'n raamwerk om die gedrag van materiale onder spanningstoestande te verstaan en om die integriteit en veiligheid van strukture te assesseer.[1] Breukmeganika word wyd gebruik in verskeie nywerhede, insluitend lugvaart, motor-, siviele ingenieurswese en vervaardiging, waar begrip en voorspelling van die gedrag van krake kritiek is vir die versekering van veiligheid en betroubaarheid van strukture en komponente. Breukmeganiese beginsels word ook toegepas in die ondersoek van spanningskorrosiekraking (SKK).[2]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. RE Reed-Hill & R Abbaschian. Physical Metallurgy Principles (3de uitg.). PWS Publishing Co, Boston. 1992, p 772
  2. DA Jones. Principles and Prevention of Corrosion. Prentice-Hall (2de uitg.) 1996, p 271