Gaan na inhoud

Demping

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Demping, ook bekend as dempvermoë, dempingskoëffisiënt of dempfaktor, is 'n maatstaf van 'n materiaal se vermoë om energie te versprei en vibrasies of ossillasies te weerstaan. Dit kwantifiseer die materiaal se vermoë om meganiese vibrasies te absorbeer en te demp.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Zhang, J., Perez, R.J. and Lavernia, E.J., 1993. Documentation of damping capacity of metallic, ceramic and metal-matrix composite materials. Journal of materials science, 28, pp.2395-2404.