Die konferensie van die voëls

Die konferensie van die voëls (Persies: منطق الطیر, Mantiq-ut-Ṭayr, óf مقامات الطیور, Maqāmāt-ut-Ṭuyūr) is 'n Oupersiese mistiek gedig uit 1177 van die Persiese digter Abu Hamid bin Ibrahim Abu Bakr (1145/46-ca. 1221), beter bekend onder sy penname Farid ud-Din ( Persies: فریدالدین) en Attār (Persies: عطار - die apteker)

In hierdie werk kom die voëls van die wêreld saam om op soek te gaan na die geheimsinnige hof van Simoerg, die koning van die voëls. Na 'n moeilike tog oor sewe valleie bereik 'n deel van die voëls die doel. Die voëls simboliseer dolende menslike siele.

Illustrasies[wysig | wysig bron]

Versameling by die Metropolitan Museum of Art, New York. Folio uit 'n geïllustreerde manuskrip gedateer c.1600. Skilderye deur Habiballah of Sava (aktief ongeveer 1590–1610), in ink, ondeursigtige waterverf, goud en silwer op papier, afmetings 25,4 x 11,4 cm.^[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]

↑ (en) "The Concourse of the Birds", Folio 11r from a Mantiq al-tair (Language of the Birds), The Met

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Gedeeltes van hierdie artikel is vertaal van die Nederlandse artikel, "De samenspraak van de vogels".

[1] (en) "The Concourse of the Birds", Folio 11r from a Mantiq al-tair (Language of the Birds), The Met

[1]