Gaan na inhoud

Die konferensie van die voëls

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Voorblad c. 1600

Die konferensie van die voëls (Persies: منطق الطیر, Mantiq-ut-Ṭayr, óf مقامات الطیور, Maqāmāt-ut-Ṭuyūr) is 'n Oupersiese mistiek gedig uit 1177 van die Persiese digter Abu Hamid bin Ibrahim Abu Bakr (1145/46-ca. 1221), beter bekend onder sy penname Farid ud-Din ( Persies: فریدالدین) en Attār (Persies: عطار - die apteker)

In hierdie werk kom die voëls van die wêreld saam om op soek te gaan na die geheimsinnige hof van Simoerg, die koning van die voëls. Na 'n moeilike tog oor sewe valleie bereik 'n deel van die voëls die doel. Die voëls simboliseer dolende menslike siele.

Illustrasies

[wysig | wysig bron]

Versameling by die Metropolitan Museum of Art, New York. Folio uit 'n geïllustreerde manuskrip gedateer c.1600. Skilderye deur Habiballah of Sava (aktief ongeveer 1590–1610), in ink, ondeursigtige waterverf, goud en silwer op papier, afmetings 25,4 x 11,4 cm.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]

Bronnelys

[wysig | wysig bron]