Gaan na inhoud

Digitalisering

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Tuisdigitalisering van ou skyfies deur fotografie van hul projeksies met behulp van 'n skyfieprojektor, driepoot en digitale kamera

Digitalisering is die uitbeelding van 'n Voorwerp , beeld, klank, dokument of 'n sein (gewoonlik 'n analoogsein) deur 'n diskrete deelversameling van die punte daarvan of deur steekproewe. Die resultaat word genoem 'n digitale voorstelling of, meer spesifiek, 'n digitale beeld, in die geval van 'n objek, en digitale vorm, in die geval van 'n sein. Strenggesproke beteken digitalisering bloot die opvangs van 'n analoogsein in digitale vorm. Vir 'n dokument behels die terminologie die natekening van die dokumentbeeld of registrasie van die "hoeke" waar die lyne eindig en van rigting verander.

McQuail identifiseer die proses van digitalisering as een van uitermate belang vir gerekenariseerde omgewings aangesien dit "inligting van alle soorte toelaat om met dieselde effektiwiteit oorgedra te word en ook vermeng te word". (2000:28)[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. McQuail, D (2000) McQuail's Mass Communication Theory (4de uitgawe), Sage, Londen, bladsye 16-34