Dua

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Portret van die biddende Mogolkeiser Akbar die Grote.

Du'ā' (Arabies: دعاء, meervoud: 'ad'iyah أدعية; ook getranslitereer as Doowa),[1] wat letterlik "aanroeping" beteken, is 'n daad van gebed. Dit word beskou deur Moslems as 'n groot daad van aanbidding. Die Islamitiese profeet Mohammed het gesê "Dua is die wese van aanbidding".

Volgens die Qur'aan:

En jou Here sê: "Roep my aan; Ek sal jou (gebede) beantwoord"
Qur'aan, sura 40 (Ghafir), ayah 60[2]

Bronne[wysig | wysig bron]

  1. "Bombay High Court:Haji Bibi vs H.H. Sir Sultan Mahomed Shah 1 September 1908". Russell, High Court of Bombay. Besoek op 26 Maart 2012.
  2. Koran 40:60