Edwin Southern

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Sir Edwin Southern
Sir Edwin in 2012

Geboortenaam Edwin Mellor Southern
Gebore 1938-06-07[1]
Burnley, Verenigde Koninkryk
Nasionaliteit Brits
Alma mater University of Manchester (BSc); University of Glasgow (PhD)
Bekend vir Southern-klad
Webblad Southern op OGT webwerf

Sir Edwin Mellor Southern, FRS (gebore 7 Junie 1938)[2] is 'n Engelse molekulêre bioloog en Lasker-toekenningwenner, professor emeritus in Biochemie aan die Universiteit van Oxford en 'n genoot van Trinity College, Oxford. Hy is die bekendste vir sy uitvinding van die Southern-klad metode, wat hy in 1975 gepubliseer het[3] en wat sedertdien 'n algemene laboratoriumproses geword het.[4][5][6][7]

Vroeë lewe en opvoeding[wysig | wysig bron]

Southern is in Burnley, Lancashire gebore en het by Burnley Grammar School skoolgegaan.[1] Hy het 'n broer, John Southern, en 'n suster, Kay Monie. Hy het Chemie aan die Universiteit van Manchester gestudeer (BSc Hons., 1958). Hy het sy nagraadse studies by die Universiteit van Glasgow gedoen, waar hy sy PhD in 1962 verwerf het.

Loopbaan en Navorsing[wysig | wysig bron]

Southern is die stigter en voorsitter van Oxford Gene Technology. Hy is ook die stigter en voorsitter van die liefdadigheidsorganisasies The Kirkhouse Trust, wat daarop gemik is om onderwys en navorsing in die Natuurwetenskappe te bevorder, veral die biologiese en mediese wetenskappe, asook die Edina Trust, wat wetenskap in skole bevorder. Hierdie liefdadigheidsorganisasies word uit lisensiëringsinkomste van mikroarray-tegnologie befonds.

Southern-klad[wysig | wysig bron]

Die Southern-klad word vir DNS analise gebruik, en was 'n algemene metode vir die voorbereiding van genetiese vingerafdrukke en vaderskapstoetse voordat tegnieke ontwikkel is wat op mikrosatelliet-merkers berus. Die proses is ook dikwels gebruik om die aantal kopieë van 'n geen in die genoom te bepaal. Die konsepte van die Southern-klad was ook die grondslag vir die ontwikkeling van die moderne mikroarrayskyf, wat wye toepassing in molekulêre biologie vind. Die northern-klad, western-klad en eastern-klad, soortgelyke prosesse vir die analise van RNS, proteïne en post-transkripsionele modifikasies van proteïne, respektiewelik is woordspelings op Southern se naam.

DNA mikroarray[wysig | wysig bron]

Southern het Oxford Gene Technology (OGT) in 1995 gestig. Die maatskappy ontwikkel DNS mikroarray tegnologie, en het in 1999 sy patente suksesvol verdedig in 'n hofgeding teen Affymetrix.

Toekennings en eerbewyse[wysig | wysig bron]

Southern was in 1990 een van die wenners van die Gairdner Foundation International Award.[8] In 1998 is hy met die Royal Medalje van die Royal Society van Londen bekroon. Hy is in 2003 die titel Knight Bachelor verleen vir sy werk in die ontwikkeling van DNS mikroarray tegnologie. In 2005 is hy saam met Alec Jeffreys van die Universiteit van Leicester bekroon met die gesogte Albert Lasker-toekenning vir kliniese mediese navorsing, vir hulle uitvinding van die Southern-klad. In 2005 het hy die Vereniging van Biomolekulêre hulpbronfasiliteite se toekenning vir uitstaande bydraes tot biomolekulêre tegnologie verower.[9] Hy het in 1983 lid van die Royal Society geword.[10]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Maskos, U. (1992). "Oligonucleotide hybridisations on glass supports: A novel linker for oligonucleotide synthesis and hybridisation properties of oligonucleotides synthesised in situ" (PDF). Nucleic Acids Research. 20 (7): 1679–1684. doi:10.1093/nar/20.7.1679. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 2 April 2012. Besoek op 13 September 2017.
  2. Southern, E. (2005). "Tools for genomics". Nature Medicine. 11 (10): 1029–1034. doi:10.1038/nm1005-1029.
  3. Southern, E. M. (1975). "Detection of specific sequences among DNA fragments separated by gel electrophoresis". Journal of Molecular Biology. 98 (3): 503–517. doi:10.1016/S0022-2836(75)80083-0.
  4. Southern, E. (1999). "Molecular interactions on microarrays". Nature Genetics. 21 (1 Suppl): 5–9. doi:10.1038/4429.
  5. Southern, E. (1979). "Gel electrophoresis of restriction fragments". Methods in enzymology. 68: 152–176. doi:10.1016/0076-6879(79)68011-4.
  6. Maskos, U. (1992). "Oligonucleotide hybridisations on glass supports: A novel linker for oligonucleotide synthesis and hybridisation properties of oligonucleotides synthesised in situ". Nucleic Acids Research. 20 (7): 1679–1684. doi:10.1093/nar/20.7.1679. open access publication – free to read
  7. Milner, N. (1997). "Selecting effective antisense reagents on combinatorial oligonucleotide arrays". Nature Biotechnology. 15 (6): 537–541. doi:10.1038/nbt0697-537.
  8. A web page on Southern blotting (with his photograph) Geargiveer 22 Mei 2011 op Wayback Machine
  9. http://royalsociety.org/page.asp?id=1750.
  10. "EC/1983/34: Southern, Edwin Mellor" (in Portugees). London: The Royal Society. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Junie 2017. Besoek op 13 September 2017.