Franse Weerstand

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Geposeerde foto van straatgevegte in 1944

Die Franse Weerstand (Frans: La Résistance) was die versameling Franse bewegings wat tydens die Tweede Wêreldoorlog geveg het teen die Nazi-Duitse besetting van Frankryk en die samewerkingspolitiek Vichy régime. Weerstandselle was klein groepies gewapende mans en vrouens (wat die landelike gebiede die Maquis genoem word), wat benewens hul guerrilla-oorlogvoeringsaktiwiteite ook uitgewers van ondergrondse koerante was, verskaffers van eerstehandse intelegensie-inligting en onderhouers van ontsnappingsnetwerke wat geallieerde soldate en lugmanne gehelp wat agter vyandelike lyne vasgevang was. Die mans en vrouens van die Weerstand kom van alle ekonomiese vlakke en politieke neigings in die Franse samelewing, waaronder emigrante, akademici, studente, aristokrate, konserwatiewe Rooms-Katolieke (insluitend priesters en nonne), liberale, anargiste en kommuniste.

Die Franse verset het 'n belangrike rol gespeel in die vergemakliking van die vinnige vooruitgang van die Geallieerdes deur Frankryk na die inval in Normandië op 6 Junie 1944, en die minder bekende inval in Provence op 15 Augustus deur militêre intelligensie te verskaf oor die Duitse verdediging, bekend as die Atlantiese Muur en op Wehrmacht ontplooiings en hul gevegsbevele. Die weerstand het ook sabotasie-dade op die elektrisiteitsnetwerk, vervoerfasiliteite en telekommunikasienetwerke beplan, gekoördineer en uitgevoer. Dit was ook politiek en moreel belangrik vir Frankryk, beide tydens die Duitse besetting en ook dekades daarna, omdat dit die land 'n inspirerende voorbeeld gegee het van die patriotiese vervulling van 'n nasionale imperatief, wat 'n eksistensiële bedreiging vir die Franse nasionaliteit teengewerk het. Die optrede van die Weerstand staan in 'n duidelike teenstelling met die samewerking van die Franse regime te Vichy.

Na die landings in Normandië en Provence is die paramilitêre komponente van die Weerstand meer formeel georganiseer, in 'n hiërargie van operasionele eenhede wat saam as die Franse binnelandse magte (FFI) bekend gestaan het. Na raming het dit in Junie 1944 'n sterkte van 100 000 gehad, en die FFI het vinnig gegroei om teen Oktober daardie jaar ongeveer 400 000 te bereik. Alhoewel die samesmelting van die FFI in sommige gevalle belaai was met politieke probleme, was dit uiteindelik suksesvol, en het dit Frankryk toegelaat om teen V-dag in Mei 1945 die vierde grootste leër in die Europese teater (1,2 miljoen man) te monster.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]