GSM

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n GSM-telefoontoestel.
Die GSM-kenteken wat gebruik word om versoenbare selfone en toerusting te identifiseer.

GSM ('n Franse afkorting vir Groupe Spécial Mobile) is die gewildste standaard vir mobiele telefoonstelsels ter wêreld. Die GSM-assosiasie skat dat 80% van die wêreldwye selfoonmark die standaard gebruik. Dit word gebruik deur meer as 1,5 miljard mense in meer as 212 lande en gebiede. Selfone wat aan 'n GSM-telefoonnetwerk gekoppel is, kan wêreldwyd gebruik word, danksy internasionale "roaming"-reëlings tussen netwerkoperateurs. GSM verskil van die voorgangertegnologieë omdat beide die sein- en spraakkanale digitaal is. GSM kan beskou word as 'n tweede generasie (2G) selfoonstelsel. Dit fasiliteer ook die wydverspreide implementering van datakommunikasietoepassings in die stelsel.

Tweede generasie (2G) gebruik Tyddeelmultipleksering (TDM) beginsels vir skakeling, derde generasie (3G) gebruik Asynchronous Transfer Mode (ATM) beginsels en vierde generasie (4G), ook bekend as Long term evolution (LTE) gebruik IP beginsels.