Wys bron van Halofiet

[[Lêer:Mesembryanthemum_guerichianum_seedling_IMG_8167-cropped.jpg|duimnael|Blaasselle op die vygie ''Mesembryanthemum guerichianum'']]
'n '''Halofiet''' of '''soutliewende plant''' is 'n plant wat aan verbrakte grond aangepas is.

'n Goeie voorbeeld is die [[vygies]] wat [[blaassel]]le het waarin hulle soutoplossings stoor.

== Landbou ==
Sulke grond lê dikwels kaal en word gewoonlik as vir landbou ongeskik beskou. Daar is egter uitsonderings. Die [[oumansoutbos]] ''Atriplex nummularia'' word in Suid-Afrika daarop aangeplant en soutbosmeel vervang tot 40% van [[lusern]] in die rantsoene van slag[[volstruis]]e.<ref>{{cite web |url=http://www.landbou.com/bedrywe/diere/soutbos-kan-lusern-deels-vervang/ |title=Landbou.com 10 Feb 2005 |language=af |archive-url=https://web.archive.org/web/20140222203734/http://www.landbou.com/bedrywe/diere/soutbos-kan-lusern-deels-vervang |archive-date=22 Februarie 2014 |url-status=live |df=dmy-all |access-date=10 Julie 2017 }}</ref>

==Sout vleilande==
Halofiete is nie beperk tot vleilande nie, maar hierdie spesies oorheers sout vleilande, soos soutmoerasse in die binneland en kus, en kusrandwoude. Sommige spesies, soos verskeie wortelbome (''[[Avicennia]]'', soos die [[Witseebasboom]] in Suid-Afrika, ''[[Laguncularia]]'' en ''[[Rhizophora]]'' spp.), is fakultatiewe halofiete en het meganismes om soutabsorpsie deur hul wortels te inhibeer en om sout van hul blare af te skei.<ref name="Bedf"/> Hierdie [[wortelboommoeras]]se is die enigste houtagtige halofiete wat in die tussengetygebied tussen die see en die land in die tropiese en subtropiese kuslyne van die wêreld voorkom. Hulle is gewoonlik van gemiddelde seevlak tot die hoogste springgety versprei. Hulle is 'n waardevolle ekologiese en ekonomiese hulpbron en word baie  as voedsel, hout, brandstof en medisyne gebruik. Boonop lewer mangroves broeiplekke vir diere, veral visse, en bied dit kuslynbeskerming teen kuserosie. Hulle groei in moeilike omgewingstoestande soos gebiede met hoë temperature, uiterste [[gety]]e, hoë soutgehalte, hoë sedimentasie en modderige anaërobiese grond.<ref>{{cite book|authors=Moslem Sharifinia, Moslem Daliri, Ehsan Kamrani|title=Chapter 4 - Estuaries and Coastal Zones in the Northern Persian Gulf (Iran); in: Coasts and Estuaries|publisher=Elsevier|year=2019|pages=57-68|ISBN= 9780128140031|doi=10.1016/B978-0-12-814003-1.00004-6}}</ref>

Niehalofiete ("glikofiete") se verdraagsaamheid teenoor 'n soutgradiënt wissel. Die soutgehalte en vloedregime bepaal daardeur die samestelling en rykheid aan plantspesies langs 'n gradiënt van soutmoeras tot gety-varswatermoeras. Plantspesies wat [[C4-plant]]e is, is goed aangepas aan habitatte wat onderworpe is aan droogtestres. Sout vleilande word dus dikwels deur C4-plantspesies oorheers omdat die soutinhoud wateropname moeiliker maak. Plantspesies met C4-fotosintese is baie meer doeltreffend in die binding van koolstof en in watergebruik en het hoër koerse van netto fotosintese, groei en droëmateriaalproduksie as C3-plante.<ref name="Bedf">{{cite book|authors=Barbara L. Bedford, Donald J. Leopold, James P. Gibbs|title=Wetlands Ecosystems, in:Encyclopedia of Biodiversity|publisher=Elsevier|year=2001|pages=781-804|ISBN=9780122268656|doi=10.1016/B0-12-226865-2/00282-0}}</ref>
[[Lêer:Starr 010206-0249 Batis maritima.jpg|duimnael|''Batis maritima'']]
Die floristiese diversiteit van soutmoerasse is laag omdat min spesies by soutgrond aangepas is. Lede van die familie Chenopodiaceae maak 'n groot deel van die flora uit (bv. spesies van die genera ''[[Arthrocnemum]]'', ''[[Atriplex]]'', ''[[Chenopodium]]'', ''[[Salicornia]]'', ''[[Sarcocornia]]'' en ''[[Suaeda]]''). In teenstelling tot die blomplante, is soutmoerasalge uiteenlopend in spesies (groen makroalge, sianobakterieë, diatome en flagellate).
[[Tafelsout|NaCl]] is 'n dubbele stressor, aangesien dit die osmotiese regulering bemoeilik en natrium giftig is vir ensiemstelsels. Soutmoerashalofiete hanteer sout deur toegang tot wortels uit te sluit, soute intrasellulêr te sekwestreer (wat hulle tot vetplante maak), en sout via kliere uit te skei, gewoonlik op blaaroppervlaktes. Een vetplant, ''[[Batis maritima]]'', laat voortdurend sy ouer soutbelaaide blare  val, wat dan deur die gety weggespoel word.

==Oorstromings==
Langdurige oorstroming verminder die toevoer van suurstof na grond, wat anoksie veroorsaak en vaatplante belas. Boonop word  in soutmoerasgrond oorvloedige [[sulfaat]] in [[seewater]] tot [[sulfied]] gereduseer. Dit veroorsaak hoë sulfiedkonsentrasies, wat giftig is vir die wortels.
Soutmoeras-vaatplante weerstaan kortstondige oorstromings, maar verdra nie langdurige onderdompeling nie, soos wat gebeur wanneer 'n strandmeer se monding afgesluit raak en watervlakke styg na reënval. Soutmoerasse in strandmere ervaar dus onreëlmatige episodes van afsterwing en herlewing afhankelik van die toestand van die monding. Gereelde oorstroming bevoordeel halofiete deur voedingstowwe in te voer en soute weg te was. Soute wat gedurende laagwater oordag  op die grondoppervlak ophoop en soute wat deur halofiete uitgeskei word, word deur gety-uitvloei verwyder. Die grond se soutgehalte is dus relatief stabiel waar gety-oorstroming en dreinering gereeld voorkom. Binnelandse soutmoerasse ervaar egter ongereelde verlagings in soutgehalte tydens reënval, en gronde kan uiters souterig word (bv. >10% sout). <ref>{{cite journal|authors=J.B. Zedler, C.L. Bonin, D.J. Larkin, A. Varty|title=Salt Marshes; in:Encyclopedia of Ecology|publisher=Academic Press|year=2008|pages=3132-3141|ISBN=9780080454054|doi=10.1016/B978-008045405-4.00357-8}}</ref>

==Gebruike==
In fito-ontsouting is die gebruik van halofiete om oortollige soute uit soutgronde te verwyder. Dit is 'n relatief nuwe tegnologie. Daar is gevind dat plante soos ''[[Sesuvium portulacastrum]]'' en ''[[Suaeda maritima]]'' doeltreffend is om NaCl uit baie sout gronde te verwyder en te berg. Die grondeienskappe is egter grootliks afhanklik van die aard van die besoedeling en die graad van mikrobiese kontaminasies. Hierdie tegnieke  het belangrike kostevoordele en het minder vernietigende eienskappe en 'n omgewingsvriendelike aard. Maar daar is verskeie uitdagings, soos stadiger verwerking en moeilike implementering.<ref>{{cite book|authors=Poonam Sharma, Smita Rai, Krishna Gautam, Swati Sharma|title=Chapter 11 - Phytoremediation strategies of plants: Challenges and opportunities, in: Plants and Their Interaction to Environmental Pollution|publisher=Elsevier|year=2023|pages= 211-229|ISBN=9780323999786|doi=10.1016/B978-0-323-99978-6.00012-1}}</ref>

== Verwysings ==
{{Verwysings}}
{{Soorte plante}}

== Eksterne skakels ==
* {{Wikt-inlyn|halofiet}}

{{Normdata}}

[[Kategorie:Plantkunde]]