Hawkingstraling
Hawkingstraling is die teoretiese termiese straling van 'n swartstraler wat buite 'n swartkolk se waarnemingshorison vrygestel word. Dit druis teen die intuïsie in, want as gewone elektromagnetiese straling eers binne die waarnemingshorison is, kan dit nie ontsnap nie.
Die straling is genoem na die fisikus Stephen Hawking, wat in 1974 'n teoretiese argument vir die bestaan daarvan ontwikkel het.[1] Die Hawkingstraling is vermoedelik baie flou en kan glad nie deur huidige teleskope waargeneem word nie.
Hawkingstraling verminder die massa en rotasie-energie van swartkolke en veroorsaak dus teoreties dat hulle verdwyn. Swartkolke wat nie op 'n ander manier massa versamel nie, sal dus vermoedelik krimp en eindelik nie meer bestaan nie. Dit sal uiters stadig gebeur by alle swartkolke behalwe die heel kleinstes. Die stralingstemperatuur is omgekeer eweredig aan dié van die swartkolk se massa;[2]:176–177 mikroswartkolke sal dus vermoedelik meer straling vrystel en gouer verdwyn.[3]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Rose, Charlie. "A conversation with Dr. Stephen Hawking & Lucy Hawking". charlierose.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Maart 2013.
- ↑ Wald, Robert M. (1994). Quantum Field Theory in Curved Spacetime and Black Hole Thermodynamics. University of Chicago Press. ISBN 9780226870250. OCLC 832158297.
- ↑ Hawking, S. W. (1 Maart 1974). "Black hole explosions?". Nature (in Engels). 248 (5443): 30–31. Bibcode:1974Natur.248...30H. doi:10.1038/248030a0. ISSN 1476-4687. S2CID 4290107.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
