Hipotese

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Hipotese is 'n voorlopige veronderstelling. Dit is dus 'n idee wat nog getoets moet word. Meer werk is dus nodig alvorens dit as feitelik korrek aanvaar kan word. Die woord is vanuit Grieks afgelei: υπόθεση [upóthese] = veronderstelling.

Hipoteses word algemeen in die wetenskap gebruik om 'n stelling wat nog nie bewys is nie as die beginpunt van 'n teorie, 'n verklaring of 'n afleiding te gebruik. Verskeie leidrade wat 'n hipotese ondersteun kan versamel word, maar slegs 'n enkele negatiewe uitvallende eksperiment is voldoende om die hipotese ontkragtig te verklaar. Volgens onder andere Karl Popper moet 'n wetenskaplike hipotese daarom "falsifieerbaar" wees. Daar moet dus 'n eksperiment bedink kan word wat die hipotese moontlik ongeldig kan verklaar. Vir baie hipoteses is die wetenskap nog nie ver genoeg gevorder om eksperimenteel volledig uitsluitsel oor die waarheidsgehalte van die hipoteses te kan gee nie.

Die nulhipotese in statistiek is 'n veronderstelling oor (een of meer parameters van) 'n kansverdeling, waarvan die korrektheid betwyfel word. Deur middel van 'n statistiese toets word die korrektheid ondersoek deur te poog om met statistiese data in die vorm van 'n steekproef die teendeel aan te toon.

Die woord hipotese word ook algemeen in 'n nie-wetenskaplike konteks gebruik om 'n veronderstelling of 'n aanname aan te dui. n basiese beskryfing is:' n proses wat nog nie bewys is nie, te bewys'

Sien ook[wysig | wysig bron]