Hoër Meisieskool Kingsridge

Die Hoër Meisieskool Kingsridge (tot Oktober 2004 die Hoër Meisieskool Kaffrarië of amptelik Kaffrarian High School for Girls) is ’n meisieskool op King William’s Town in die Oos-Kaap, Suid-Afrika.

Stigting

'n Poskaart van die ou gebou.

In November het 1873 het siviele kommissaris I. Rose-Innes aan die Kaapse regering geskryf en toestemming gevra vir die oprigting van ’n Seminarie vir Vroulike Opvoeding van die hoogste rang. Hy het gehoop dat die “Eersteklas- Niesektariese Meisieskool” wat so gestig sou word “openbare steun sou kry en voordele sou inhou wat onmoontlik was om te bepaal”. Gevolglik is die Hoër Meisieskool Kaffrarië in 1875 gestig en het dit ’n integrale deel geword van die opvoedkundige, sosiale en kulturele lewe van die hoofstad van Kaffrarië, King William’s Town.

Tydens die Victoriaanse tydperk is nie van vroue verwag om te leer sodat hulle hul eie brood kon verdien nie. As sy nie getrou en ’n huishouding moes versorg nie, het sy deel geword van ’n manlike familielid se huishouding. Die onderwys en verpleegkunde was amper al moontlike loopbaanrigtings. Dr. Egan het in die Kaffrarian Watchmen, ’n plaaslike nuusblad van destyds, geskryf: “(T)o raise a body of cultivated, well-instructed young women, is a task worthy of the efforts of any ladies, and is one of the greatest social value,” en die hoop uitgespreek dat die skool baie studente na die Kaapse Universiteit (die Suid-Afrikaanse Kollege) sou stuur. Destyds was die vakke aan die skool letterkunde, matesis, kuns, musiek, Duits, Frans, naaldwerk, skrif, harmonie en driloefeninge.

In die 20ste eeu

Die hoeksteen van die destydse Hoër Meisieskool Kaffrarië se hoofgebou is in 1905 gelê, maar dié gebou het afgebrand op 24 Julie 1962.

Walter Hely-Hutchinson, Kaapse goewerneur van 1901 tot 1910, het die nuwe skoolgebou se hoeksteen in 1905 gelê.

Mettertyd het die vakke en buitemuurse aktiwiteite geweldig uitgebrei en in 1905 is die hoeksteen van die nuwe skoolgebou, op die hoek van Queen- en Alexanderweg deur die Kaapse goewerneur, Walter Hely-Hutchinson, gelê. John X. Merriman, die Kaapkolonie se laaste premier,, het die gebou vier jaar later amptelik ingewy.

In 1930 was daar 35 meisies in die matriekklas en is die huisstelsel begin. Op hierdie tydstip was dit algemene gebruik om ’n skooluniform te dra en het ál meer meisies hul studie ná skool voortgesit sodat minstens vyf reeds ’n meestersgraad gehad het. Mej. Rowe, skoolhoof van 1923–’45, het veel gedoen om die skoolgees op te bou. Eers toe het die skool, wat bekendgestaan het as die Hoër Meisieskool, King William’s Town, die naam “Kaffrarian Girls High School, gekry. Rowe het die woorde van die skoollied geskryf en trots op hul uniform, die skoolkleure, skoolwapen en leuse by hulle aangewakker. In 1936 is die hoeksteen van die Clarendon-koshuis gelê. Ná die Tweede Wêreldoorlog (1939–’45) is skoolplig tot st. 8 of 16 jaar ingestel en dit, saam met die groei van die dorp, het tot ’n groot toename in die leerdertal gelei.

Nuwe skoolgebou en daarna

Op 24 Julie 1962, toe mej. R.M. Slater prinsipale was, het ’n brand die ou skoolgebou in puin gelê. Binne 40 minute het van dié geliefde gebou net bouvalle en as oorgebly. Die skool is vir twee dae gesluit terwyl die personeel en skoolkomitee lokale en toerusting gesoek het. ’n Noodfonds is opgerig en talle mense het saamgewerk sodat die nuwe skool op 28 Oktober 1968 deur die administrateur, Nico Malan, geopen kon word. G.J.J. Smit, Kaapland se superintendent-generaal van onderwys, het die hoeksteen op 28 April 1965 gelê. In 2004 is alle belanghebbendes genooi om betrokke te raak by die naamsverandering en in Oktober 2004 is die skool se nuwe naam bekendgemaak. vandag bestaan die skoolkampus uit vier geboue: preprimêr met sowat 80 leerders, grondslagfase met sowat 220, senior primêr met sowat 280 en die senior skool met sowat 440, vir ’n totaal van nagenoeg 1020.

Van 2012 tot 2014 het die skool net 2 druipelinge gehad, vergeleke met Dale-kollege, die plaaslike seunskool, se 26.

Bronne

• (en) Die skool se webtuiste Geargiveer 8 Oktober 2016 op Wayback Machine