Internet van Dinge
Die sambreelterm Internet van Dinge ('n leenvertaling van die Engelse Internet of Things, kort IoT) verwys na bepaalde soorte tegnologieë wat interaksie tussen mens en elektroniese of huishoudelike toestelle, of outomatiese kommunikasie tussen hierdie toestelle. Hiervoor word gegewens deur sensors versamel.
Die Internet van Dinge maak deel uit van 'n tegnologiese ontwikkeling in die laat 20ste en vroeë 21ste eeu waarby fisiese voorwerpe toenemend in 'n netwerk van internetagtige strukture met mekaar verbind word en as nie-menslike internet-deelnemers begin optree. 'n Voorbeeld hiervan is slim huisbestuur.
Terwyl die belangrikheid van persoonlike rekenaars geleidelik afneem, word elektroniese en huishoudelike toestelle, geboue, voertuie en ander voorwerpe, wat met geskikte elektronika soos byvoorbeeld sensore en sagteware toegerus is, danksy hul inbedding in netwerkstrukture self in staat gestel om bepaalde toestande te analiseer, met mekaar te kommuniseer en aksies te loods.
Danksy die tegniese moontlikhede van die Internet van Dinge hoef huishoudings nie meer hul aandag aan alledaagse verrigtinge skenk nie. 'n Eenvoudige voorbeeld is 'n koelkas wat kosvoorrade self kan beheer en dophou om, wanneer nodig, aanlynbestellings te plaas.
Die Internet van Dinge voorsien die basis waarop toenemend 'n samesmelting van tegnologieë gaan plaasvind wat die grense tussen die fisiese, digitale en biologiese sfere vervaag, waarna gesamentlik verwys word as kuber-fisiese stelsels.[1] Op ekonomiese vlak het die Internet van Dinge 'n nuwe fase van gedigitaliseerde globalisering in die wêreldhandel ingelui waar die handel met en vervoer van fisiese goedere deur die handel met tegnologiese gegewens vervang word. Die massavervaardiging van gestandaardiseerde goedere, wat in houers verpak en oor groot afstande vervoer word, is minder doeltreffend as die uitruil van gedigitaliseerde bousketse waarmee nywerheidsrobotte en masjiene in die bestemmingsland geprogrammeer word om benodigde en individueel aangepaste goedere plaaslik te vervaardig.[2]
Daar is ramings van 200 miljard toestelle wat in die nabye toekoms verbind sal word. Die mark se waarde word geprojekteer teen 80 miljard dollar.[3]
Suid-Afrikaanse mark vir slim huisbestuurtegnologie[wysig | wysig bron]
Die getal Suid-Afrikaanse huishoudings, wat gebruik maak van slim huisbestuurtegnologie, is in 2020 op 700 000 beraam wat gelykstaan aan 'n markpenetrasie van 5,3 persent (dit sal na verwagting styg tot 9,9 persent teen 2023). Die verwagte omset in 2020 beloop VS$366 miljoen.[4]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "The Fourth Industrial Revolution: what it means and how to respond". World Economic Forum (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Mei 2020. Besoek op 20 Maart 2018.
- ↑ www.welt.de, 16 Februarie 2016: Hamburg - Der Hafen muss sich der Digitalisierung anpassen. Besoek op 16 Februarie 2016
- ↑ Toptal - Home Smart Home: Domineer die Internet van Dinge
- ↑ Statista.com: Smart Home - South Africa. Besoek op 9 Mei 2020
