Ionië

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Berg Mycale, die terrein van die Panionium, ’n Ioniese heiligdom gewy aan Poseidon.

Ionië (Antieke Grieks: Ἰωνία of Ἰωνίη; Turks: İyonya) is ’n antieke streek aan die sentrale kus van Anatolië in die hedendaagse Turkye: die streek die naaste aan Izmir, of die historiese Smyrna. Dit het bestaan uit die mees noordelike streke van die Ioniese Bond van Griekse nedersettings. Dit was nooit ’n verenigde staat nie en is genoem na die Ioniërs, wat hulle in die Argaïese tydperk (600–480 v.C.) hoofsaaklik aan die kus en op die eilande van die Egeïese See gevestig het.

Die Ioniese Bond was eerder ’n godsdienstige en kulturele konfederasie as ’n politieke of militêre een. Die stede in die streek het egter ’n groot rol gespeel in die stryd tussen die Persiese Ryk en die Grieke.

Volgens Griekse tradisie is die stede van Ionië deur koloniste van die ander kant van die Egeïese See gestig. Die "Ioniese migrasie", soos dit later genoem is, het plaasgevind 140 jaar ná die Trojaanse Oorlog.[1][2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Smith, William (1857). Dictionary of Greek and Roman Geography: Volume II Iabadius-Zymethus. Londen: Walton and Maberly. pp. ble. 60–61.
  2. "Ionia". Encyclopaedia Britannica. (1911).