Judicael Berengar

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Judicael (ook Juhel, Judhel of Judhael, soos hy bekendstaan in Bretonse bronne) of Berengar (of Berengarius in Frankiese bronne), somtyds ook bekend as Judicael Berengar, was in die 10de eeu Graaf van Rennes.

Biografie[wysig | wysig bron]

Daar is nie sekerheid oor Judicael Berengar se afkoms nie. 'n Gewilde oplossing is om hom as die seun van Graaf Berengar (somtyds word hy geïdentifiseer as die seun van Berengar van Bayeux, en somtyds as Berengar se kleinseun aan moederskant[1]) en die dogter van Gurwent, Hertog van Bretagne, te identifiseer. 'n 11de eeuse versameling van Anjou-geslagsregisters beskryf hom egter as die seun van Pascweten, seun van Alan I van Bretagne.

In 939 het hy saam met Alan II van Bretagne en Hugo II van Maine teen die Noormanne geveg tydens die Slag van Trans-la-Forêt.[2]

Hy is die eerste keer in 944 as graaf gedokumenteer. Hy was teenwoordig as getuie by die ondertekening van Alan II van Bretagne se oktrooie, en by laasgenoemde se dood het hy blykbaar onder die invloed van Wicohen, aartsbiskop van Dol, gekom. Latere bronne bevat 'n berig oor Conan I van Rennes (sy seun) se redding van Judicael en sy (haar naam is egter nie bekend nie) vrou. Dit wil voorkom asof hy teen 979 reeds dood was, toe sy seun aan die hof van Odo I van Blois teenwoordig was.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Daar is geen primêre bewysmateriaal van 'n jonger graaf Berengar nie, behalwe vir rekords wat na Judicael self verwys [as Berengar; sy Frankiese naam.]
  2. Kim Hjardar, Vegard Vike. Vikings at War. Casemate Publishers & Book Distributors, LLC, 2016. p 334
Bewindstitels
Voorafgegaan deur
Berengar van Bayeux
Graaf van Rennes Opgevolg deur
Conan I van Rennes