Klankmuur

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Klankmuur (Engels: wall of sound) is 'n klankopnametegniek waar daar na 'n só vol moontlik diffuse klank gestreef word waarby die onderlinge musiekinstrumente moeilik te onderskei is. Phil Spector was 'n pionier van hierdie werkwyse. Hy het na 'n so goed moontlike beluisterbaarheid van popmelodieë op elke stereo-installasie gestreef, al was die gehalte daarvan nog sleg. Vir vergelyking het hy sy musiek op 'n motorradio geluister.

Sien ook[wysig | wysig bron]